Berba

 Carpśàn

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Na berba mìa raśèda 'd frès'c.
Al Giuśèpe Verdi cun la só berba biànca, piturê da 'l Giovanni Boldini in dal 1886.

La berba l'è cla parèda 'd pēl ch'a selta fóra in dla ghìgna ed chi òm e anc di ragâs drē a gnìr grand, in dla baślèta e in sìm'a 'l ganàsi.

A secònda del modi, i śóven i la tinen lunga o curta o raśèda dal tùt. Chè da 'l nostri bandi però, chi òm gl'ìn abituê a ràd'r-es despès.

Manéri 'd dìr

  • (CARPŚ) Che berba 'd discōrs![1] (IT) (lett.) Che barba di discorso! (fig.) Che discorso noioso!
  • (BLG) Dêlmo al s fà la bèrba una vôlta al maiṡ, mo quand l é ṡbarbirè al pèr un ômen normèl,[2] (IT) Adelmo si fa la barba una volta al mese, ma quando è sbarbato sembra un uomo normale.
  • (BLG) Bèrba ed fîl d fèr,[3] (IT) (lett.) Barba di filo di ferro, (fig.) Barba ispida.
  • (BLG) La bèrba an fà al rumétta, (IT) (lett.) La barba non fa l'eremita, (fig.) L'abito non fa il monaco'.

Vóś lighèdi

Èter progêt

Noti e referèinsi

  1. ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano", dal Grasiàn Malagòli e dl'Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „Che bèerba d discóors!”
  2. ↑ (BLG) e (IT) "Dialetto bolognese ieri e oggi - Raffronti fra vocaboli", dal Gigén Lîvra, ed. Pendragon, Bulògna, 2011.
  3. ↑ (IT) e (BLG) "Dizionario Bolognese", Milàṅ, 2012.

Colegamèint estèren