Filipo estis kronita en Reims la 23-an de majo1059, kiam lia patro estis ankoraŭ vivanta. Li reĝis sole nur ekde 1066, ĉar lia onklo Boduano la 5-a, grafo de Flandrio, plenumis sesjaran regentadon kune kun la ĉefepiskopo de Reims post la morto de Henriko la 1-a.
Dum la reĝado de Filipo aperis la strategio de ĉiuj kapetidaj reĝoj de la 12-a jarcento : plifortigi la reĝan potencon per la plivastigo de la reĝaj terenoj, kaj per la malfortigo de la plej gravaj vasaloj. Filipo cetere disvolvigis la reĝan administradon, kaj pliigis la rentojn de la franca monarkio per la vendo de la plej gravaj ekleziaj postenoj, kio kolerigis la tiamajn religiajn reformistojn.
Klodvigo la 1-a • Klotaro la 1-a • Kariberto la 1-a • Guntramo la 1-a • Ĉilperiko la 1-a • Sigeberto la 1-a • Klotaro la 2-a • Dagoberto la 1-a • Sigeberto la 3-a • Klodvigo la 2-a • Klotaro la 3-a • Teodoriko la 3-a • Klodvigo la 3-a • Ĉildeberto la 3-a • Dagoberto la 3-a • Ĉilperiko la 2-a • Klotaro la 4-a • Teodoriko la 4-a • Ĉilderiko la 3-a
