Grandega kalidro
![]() | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Nereproduktulo
![]() Reproduktulo
| ||||||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Calidris tenuirostris Horsfield, 1821 | ||||||||||||||
Konserva statuso | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Grandega kalidro, Calidris tenuirostris, laŭ kio ankaŭ Fajnbeka kalidro, estas eta fortika vadbirdo aŭ kalidro de la familio de Skolopedoj kaj ordo de Ĥaradrioformaj. Ĝi estas la plej granda de la Kalidroj.
Ties reprodukta medio estas tundro en nordorienta Siberio. Ili konstruas neston surgrunde; la ino demetas kvar ovojn en surgrunda truo. Ili estas migrantaj birdoj kiuj vintras en marbordoj en sudorienta Azio el Irano kaj Barato ĝis Filipinoj kaj suden ĝis Aŭstralio. Tiu palearktisa specio formas grandegajn arojn vintre. Ĝi estas rara vagulo en okcidenta Eŭropo.
Temas pri mezgranda birdo 27 ĝis 30 cm longa kaj ĉirkaŭ 160 g peza. Tiu specio havas mallongajn malhelajn krurojn kaj mezlongan maldikan malhelan bekon. Reproduktuloj havas makulecgrizajn suprajn partojn kun kelkaj ruĝecaj plumoj. Vizaĝo kaj ĉefe gorĝo kaj brusto estas tre punktohavaj nigre kaj estas ankaŭ kelkaj strioj en malantaŭa ventro. Vintre la plumaro iĝas tute helgriza supre.
Tiu birdo estas parence rilata kun la pli disvastigata Granda kalidro. En reprodukta plumaro, tiu lasta montras diferencigjan ruĝecajn vizaĝon, bruston kaj ventron. En aliaj plumaroj, la Grandega kalidro povas esti identigita pro sia pli granda grando, pli longa beko, pli akra mentono kaj pli strihavaj supraj partoj.
Tiuj birdoj manĝas en kotejoj, lagoj kaj strandoj, tuŝoprobante kaj bekoplukante manĝaĵojn per rigardo. Ili manĝas ĉefe moluskojn kaj insektojn. Ili estas sociemaj birdoj kiuj foje ariĝas kun karadrioj de specio Charadrius bicinctus.
La Grandega kalidro estas specio protektita de la Traktato por la konservado de afrikeŭraziaj migrantaj vadbirdoj (AEWA).
Referencoj
- BirdLife International (2004). Calidris tenuirostris. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11a de Majo 2006.
- Shorebirds de Hayman, Marchant kaj Prater ISBN 0-7099-2034-2
|