Medino de Marakeŝo

Medino de Marakeŝo
Ĝardenoj de Menaro
medinkvartalo, urba areo [+]
Koordinatoj	31° 38′ N, 7° 59′ U (mapo)31.63139-7.98667Koordinatoj: 31° 38′ N, 7° 59′ U (mapo)
Akvokolektejo	11,07 km² (1 107 ha) [+]
Areo	11,07 km² (1 107 ha) [+]
DEC
Vikimedia Komunejo:  Medina of Marrakech [+]
Monda heredaĵo Lando  Maroko Tipo kultura heredaĵo Kriterioj i, ii, iv, v Fonto 331 Regiono** Arabaj landoj Geografia situo 31° 37′ 53″ N, 7° 59′ 12″ U (mapo)31.63139-7.98667 Registra historio Registrado 1985  (9-a sesio) * Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo. ** Regiono laŭ Unesko.
v • d • r

La Medino de Marakeŝo fondita de la almoravidoj en 1070-72 konvertiĝis en la ĉefurbo kaj la ekonomia-politika kaj kultura centro de ĉi nomadoj. Dum la sekvaj du jarcentoj la urbo disvolviĝis ekde la origina almoravida konstruado. El la medino aŭ fortikigita urbo originala ankoraŭ konserviĝas la muregoj konstruitaj en la 12-a jarcento (1126-1127) kaj la palamaroj oriente de la urbo.

En 1147 la almohadaj berberoj konkeris la urbon detruante la plejparton de la konstruaĵoj kaj rekonstruis ĝin. l tiu epoko venas la moskeo de Kutubio el kiu elstaras ĝia minareto, la ampleksiĝo de la murego, la fortikigado de la kernoparto kun pordoj (Bab Agnaou kaj Bab Robb), la moskeo, la palaco El Badi, la bazaro, la malsanulejo, la armilplaco kaj la ĝardenoj de la Menaro.

Ekde 1269 la almohadoj ekperdis la potencon sur la urbo kaj ĝi malfortiĝis. Malgraŭ la dekadenco de la urbo, en tiu epoko estis konstruita la moskeo Ben Salih.

En 1510 la urbo rekuperis la gloron per la okupado de la saadioj kiuj konstruis moskeojn, madrazojn, palacetojn kaj domegojn.

• 
  Moskeo de Kutubio.
• 
  Madrazo Ben Jusef.
• 
  Palaco de la Golfeto.
• 
  Saadiaj tomboj.
• 
  Placo Jamaa el Fna.

• Dosiero de Unesko

• Galerio de Unesko - Medino de Marakeŝo