Ruĝbeka sturno
![]() | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Ruĝbeka sturno
![]() | ||||||||||||||
Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Sturnus sericeus (Gmelin, 1788) | ||||||||||||||
Konserva statuso | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Ruĝbeka sturno (Sturnus sericeus) estas paserina birdo de la genro de sturnoj plej tipa en familio de Sturnedoj. Ĝi estas troviĝanta en Sudorienta Azio kaj nome en Ĉinio, Japanio, Sudkoreio, Filipinoj, Tajvano kaj Vjetnamio.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Red-billed_Starling_%28Spodiopsar_sericeus%29_-_A_fasciculus_of_the_birds_of_China_%28Pl._5%29.jpg/220px-Red-billed_Starling_%28Spodiopsar_sericeus%29_-_A_fasciculus_of_the_birds_of_China_%28Pl._5%29.jpg)
La Ruĝbeka sturno troviĝas ĝenerale en arbustaro kaj kultivata grundo, ĉefe en kamparo. En naturo ili ofte troviĝas manĝante surgrunde ĉe gregaro ĉar la gregoj per sia movo ofte ĝenas multajn insektojn, kiujn tiuj sturnoj kaptas facile. Ties alvoko estis priskribata kiel laŭta kaj raŭka, sed ili ankoraŭ havas agrablan fajfon. En ties indiĝenaj landoj ili estis tradicie enhejmigitaj tre populare kiel kaĝobirdo kaj ili povas lerni paroleti kaj imiti alvokojn de birdoj kaj animaloj.
La masklo havas grizan plumaron kun nigraj flugilplumoj (kun blanka flugilmakulo) kaj vosto; la mentono kaj la kolareo estas tre blankaj, dum la kapo povas esti blanka aŭ grizeca kaj en tiu kazo estas blanka ĉirkaŭokula areo kiu kontrastigas la nigrajn okulojn. Kiel la komuna nomo sugestas, ties beko estas tre ruĝeca kun nigra pinto. La kruroj estas flavecaj. La ino estas simila sed iom pli senkolora. Nematuruloj post elnestiĝo havas senkoloran bekon.
Referencoj
- BirdLife International 2004. Sturnus sericeus[rompita ligilo]. 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Konsultita la 24an de julio 2007.
|