Urcy
Urcy | ||
komunumo | ||
La kastelo Montculot
| ||
|
||
komunumo en Francio | ||
---|---|---|
Oficiala nomo: Urcy | ||
Regno | ![]() | |
Regiono | Burgonjo-Franĉkonteo | |
Departemento | Côte-d'Or | |
Arondismento | Dijon | |
Kantono | Longvic | |
komunumaro | Gevrey-Chambertin | |
Situo | Urcy | |
- koordinatoj | 47° 15′ 43″ N 04° 51′ 11″ O / 47.26194 °N, 4.85306 °O (mapo) | |
Plej alta punkto | ||
- alteco | 569 m s. m. | |
Plej malalta punkto | ||
- alteco | 305 m s. m. | |
Areo | 7,93 km² (793 ha) | |
Loĝantaro | 153 (2012) | |
Denseco | 19,29 loĝ./km² | |
Urbestro | Christian Paris (2014-2020) | |
Horzono | MET (UTC+1) | |
- somera tempo | MET (UTC+2) | |
Poŝtkodo | 21220 | |
INSEE | 21650 | |
![]() | ||
Retpaĝo: www | ||
Urcy estas franca komunumo lokita en kantono Longvic, en departemento Côte-d'Or kaj en regiono Burgonjo-Franĉkonteo.
![Blazono](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/db/Blason_de_la_ville_de_Urcy_%28C%C3%B4te-d%27Or%29.svg/100px-Blason_de_la_ville_de_Urcy_%28C%C3%B4te-d%27Or%29.svg.png)
Geografio
La komunumo enhavas la vilaĝon Urcy kaj la vilaĝeton Montculot.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/Map_commune_FR_insee_code_21650.png/220px-Map_commune_FR_insee_code_21650.png)
Demografio
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Population_-_Municipality_code_21650.svg/220px-Population_-_Municipality_code_21650.svg.png)
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2010 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
75 | 63 | 46 | 65 | 83 | 117 | 159 | 153 |
Historio kaj vidindaĵoj
La kastelo Monculot apartenis al Alphonse de Lamartine de 1826 ĝis 1831. Lamartine vivis ankaŭ en la kastelo ekde 1801.
En la kirko oni vidas kvar novgotikajn pentraĵojn de Adolphe Tassin[1].
Administrado
Listo de la sinsekvaj urbestroj | ||||
Periodo | Nomo | Partio | Funkcio | |
---|---|---|---|---|
2008 | - | Christian Paris | Franca Komunista Partio |
|
2001 | 2008 | Bernard Bossong | Diversa dekstro |
|
Referencoj
- ↑ (2015) “Des œuvres néogothiques ornent les murs de l'église”, Le Bien Public (2007).