Francisca de Braganza

Francisca de Braganza
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Rio de Janeiro, 1824ko abuztuaren 2a
Herrialdea	Brasil
Heriotza	Paris, 1898ko martxoaren 27a (73 urte)
Hobiratze lekua	Dreux Royal Chapel (en)
Familia
Aita	Petri I.a Brasilgoa
Ama	Maria Leopoldina Austriakoa
Ezkontidea(k)	Prince François, Prince of Joinville (en)  (1843ko maiatzaren 1a -  ezezaguna)
Seme-alabak	ikusi Princess Françoise of Orléans (en) Prince Pierre, Duke of Penthièvre (en) Marie Léopoldine d'Orléans (en)
Haurrideak	ikusi Princess Paula of Brazil (en) Maria II.a Portugalgoa Maria Amelia Braganzakoa Princess Januária, Countess of Aquila (en) Isabel Maria de Alcântara, Duchess of Goiás (en) Petri II.a Brasilgoa Infante Miguel of Portugal (en) Prince João Carlos, Prince of Beira (en) Pedro de Alcántara Brasileiro (en) Maria Isabel de Alcântara, Countess of Iguaçu (en) Inácia Carolina Horta (en)
Leinua	Braganza etxea
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	aristokrata
Jasotako sariak	ikusi Order of the Starry Cross
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa

Francisca de Braganza (portugesez, Francisca de Bragança; Río de Janeiro, 1824ko abuztuaren 2a – Paris, 1898ko martxoaren 27a) Brasilgo Pedro I enperadorearen eta haren lehen emaztearen (María Leopoldina, Austriako artxidukesa) laugarren alaba izan zen.

San Kristobal Jauregian (Rio de Janeiro) jaioa, Francisca neba-arrebekin batera hazi zen: Pedro, Paula eta Genara Mariarekin. Haren izena Minas Geraisko San Francisco ibaiaren omenez hautatu zuen aitak.

Franciskak hiru urte baino gutxiagorekin galdu zuen ama. Zazpi urte zituela, aita, amaordea, Beauharnaisko Amelia, eta ahizpa nagusia, Portugalgo Maria II.a izango zena, Lisboarantz abiatu ziren. Printzesa hezkuntza zorrotzean hazi zen.

1837an, Francisco de Orleans, Joinvilleko printzea, Brasilera iritsi zen Santa Elena uhartera, Napoleon Bonaparteren hondakinak bilatu eta Frantziara itzultzeko. Bere eskalan, Pedro II enperadoreak hartu zuen eta bere arrebarekin, Francisca printzesa gaztearekin, elkartu zen.

Frantzisko, almirantea, Frantziako Luis Felipe I.aren eta Borboiko Maria Amelia Napolikoa eta Siziliakoaren hirugarren semea izan zen. 1843an itzuli zen Brasilera, urte horretako maiatzaren 1ean printzesarekin ezkonduz. La Belle Poule fragatan bidaiatuko zen bikotea Frantziara.

Frantziskaren dotea milioi bat franko izan zen, eta 25 milia karratu lur hartu zituen Brasilgo Santa Catarina probintzian, Cachoeira ibaiaren ezkerraldean, gaur egun Joinville hiria dagoen tokian. Hala ere, Frantziako koroak nahi zituen lurrak oso urrun zeuden, Guayana frantsesetik gertu.

Frantzian, Frantziska laster bihurtu zen errege printzesa ezagunenetako bat. La Belle Françoise deitzen zioten. Brasilgo nobleziako emakume baten lagun egin zen, noble frantses batekin ezkonduta zegoan, Barraleko kondesarekin.

1848an monarkia abolitu egin zen Frantzian, eta Orleanstarrek erbesteratu behartu beharra izan zuten. Borrokarako izpiritu handi batez horniturik, Frantziskak errepublikanoekin negoziatu zuen bere familia herrialdetik ateratzea. Erbestera joan zen eta bere nebarekin harreman estua izan zuen Brasilen

Finantza-zailtasunak zirela eta, Joinvilleko printzeek Santa Catarinako lurra Kolonizazio Konpainia Alemanarekin negoziatu behar izan zuten. Konpainia hori Christian Mathias Schroeder senatariarena zen, negozio-gizon aberats eta itsasontzi batzuen jabearena. Horrela jaio zen Kolonia Francisca, geroago Joinville izenez ezaguna, gaur egun Santa Catarinako hiri handiena.

Pedro II.ak Mana Chica izena jarri zion Frantziiskari, eta Brasilen errepublikanismoaren hazkundearen aurkako neurri sendoen alde egin zuen.

1864an, Gaston de Orleans, Euko kondea, eta Luis Augusto de Sajonia-Coburgo-Gotha printzeak Brasilera bidali zituen, non bi ilobekin ezkondu ziren, Isabel Brasilgoa eta Leopoldina Bragantzakoarekin, hurrenez hurren.

• Francisca (1844-1925), Roberto de Orleansekin ezkondua, Chartresko dukea.
• Pedro (1845-1919), Penthièvreko dukea. Inoiz ez zen ezkondu, baina legez kanpoko seme-alabak izan zituen.

Brasildarrak

• Hegoaldeko Gurutzearen Ordenako gurutze handia dama ().
• Dama handia La Rosako Ordena Inperialean (Brasilgo Inperioa).

Atzerritarrak

• Santa Isabel Erreginaren Ordenako dama (Portugalgo Erresuma).
• Izar-gurutzearen ordenaren lehen klaseko dama (Austrohungariar Inperioa).
• Maria Luisa Erreginaren Dama de la Orden de las Damas Nobles. (Espainiako Erresuma).