آباد

معنای آباد را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.

آباد واژه‌ای در زبان‌های ایرانی از کلمه پهلوی آپاتان، شاید مرکب از آو + پاته باشد.

واژه آباد مرکب از آب + پسوند مکان ساز (اد) و به معنای جایی که دارای آب است می باشد.

آباد ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

• آباد (تنگستان) روستایی در استان بوشهر
• آباد (بهبهان)
• -آباد پسوندی فارسی که در نام بسیاری از مکان‌های آسیای غربی، مرکزی و جنوبی دیده می‌شود.

این صفحهٔ ابهام‌زدایی مقاله‌های مرتبط با عنوان همین صفحه، آباد را فهرست می‌کند.
اگر یک پیوند داخلی شما را به اینجا هدایت کرده‌است، در صورت تمایل آن پیوند را برای اشارهٔ مستقیم به مقالهٔ مورد نظر تغییر دهید.