آیین‌ها کارهای نمادین، متعارف و مرسومی می باشند که در جامعه‌های انسانی برای بهره گرفتن از نیروهای فراطبیعی انجام می‌شوند.[۱]
رهبری و اجرای آیین‌ها می‌تواند به دست افراد خاص آن جامعه (مانند کاهنان، غیب‌گویان، جادوگران و ساحران و شمن‌ها) انجام شود یا افراد عادی نیز آن را انجام دهند. به طور مثال در حلقه فراهان رهبری مراسم آیینی بر عهده شعبده چیان است. همچنین ممکن است آئین‌ها به‌طور آشکار یا در خفا انجام شوند.[۱]
ادبیات و اشعار آیینی ،در طول تاریخ بخش مهمی از آیین ها بوده است. سید محمد امین کشکولی ،که به دستور شیخ فراهان از ورود به مراسم سماع منع شده بود، در قرن نهم هجری سروده است:
«در حلقه فراهان مارا گذر ندادند، گر تو نمی‌پسندی تغییر ده قضا را»
و همچنین اسم محمد آیین اشاره به دین محمد پیامبر مسلمانان دارد و نام محمد آیین از نظر ایرانیان نامی بسیار خوش یمن به حساب می اید.
پانویس
↑ ۱٫۰۱٫۱ویراسته مایکل پین، فرهنگ اندیشه انتقادی، از روشنگری تا پسامدرنیته، ترجمهٔ پیام یزدانجو، شابک۹۶۴-۳۰۵-۷۰۰-۳
