ابن کثیر مکی
ابو معبد عبدالله بن کثیر [۱] از قراء سبعه است. وی ایرانیتبار[۲] و متولد مکه، از نسل ایرانیانی بود که انوشیروان پادشاه ایران برای فتح حبشه گسیل کرده بود.[۳] ابن کثیر مردی فصیح و بلیغ بود؛ و از جمع صحابه عبدالله بن زبیر و انس بن مالک را درک کرد. او در سال ۱۲۰ هجری قمری درگذشت.
کسانی که از وی راویت کردهاند:
بَزْی (احمد ابن محمد ابن عبدالله)
قُنبُل (محمد ابن عبدالرحمن)
منابع
دارای نام
اعتقادی
فقهی
صلح •
خمس • تیمم • نشوز • وصیت • قرض الحسنه • روزه • قصاص • کتمان •
نفر •
قتال • اولو الارحام • محارم • انفال • حد سرقت • قبله • نماز جمعه • ارث •
تداین • امانت • اعتداء • تهلکه • امتحان • ربا • محاربه • نفی سبیل • قنطار • جزیه • ایلاء • ظهار • حج • اصلاح ذات بین • تجارت • حذر •
حجاب • عده • طلاق • نجاست مشرکین • متعه • حرث • محیص • تربص • قصر • فحشاء • اخراج •
تداین • زکات • عدد •
رجال قوامون علی النساء • لعان
سایر
سجدهدار
دارای شأن نزول
مفاهیم وابسته
The article is a derivative under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License .
A link to the original article can be found here and attribution parties here
By using this site, you agree to the Terms of Use . Gpedia ® is a registered trademark of the Cyberajah Pty Ltd