تامپرامین

تامپرامین
داده‌های بالینی
روش مصرف داروخوراکی
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • Uncontrolled
شناسه‌ها
  • N,N-Dimethyl-3-(6-phenylpyrido[2,3-b][1,4]benzodiazepin-11-yl)propan-1-amine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC23H24N۴
جرم مولی۳۵۶٫۴۷۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CN(C)CCCN1c2ccccc2C(=Nc3c1nccc3)c4ccccc4

تامپرامین (به انگلیسی: Tampramine) (AHR-9,377) یک داروی ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای (TCA) است که در دهه ۱۹۸۰ ساخته شد اما هرگز به بازار عرضه نشد.[۱][۲] علیرغم اینکه یک TCA است، به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی نفرین عمل می‌کند و میل بسیار ناچیزی به گیرنده‌های آدرنرژیک، هیستامینرژیک و موسکارینی دارد.[۱] مشخص شده که در آزمایش شنای اجباری (FST) که مدلی برای مطالعه افسردگی در حیوانات است، مؤثر بوده، اما هرگز روی انسان آزمایش نشده‌است.[۲]

همچنین ببینید

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Kinnier WJ, Tabor RD, Norrell LY (October 1984). "Neurochemical properties of AHR-9377: a novel inhibitor of norepinephrine reuptake". Biochemical Pharmacology. 33 (19): 3001–5. doi:10.1016/0006-2952(84)90600-2. PMID 6548381.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ O'Donnell JM, Seiden LS (1985). "Effect of the experimental antidepressant AHR-9377 on performance during differential reinforcement of low response rate". Psychopharmacology. 87 (3): 283–5. doi:10.1007/BF00432708. PMID 3936083.