جام برندگان جام آفریقا
 جامی که به برنده این مسابقات داده می‌شد در محل جام‌های ستاره ساحلی | |
| سازمان | کاف |
|---|---|
| سال بنیان‌گذاری | ۱۹۷۵ |
| سال تعطیلی | ۲۰۰۳ |
| منطقه | آفریقا |
| شمار تیم‌های حاضر | ۳۲ (مرحله اول) |
| قهرمان آخر |  ستاره ساحلی(دومین قهرمانی) |
| موفق‌ترین باشگاه |  الاهلی(۴ قهرمانی) |
| وبگاه | cafonline.com |
جام برندگان جام آفریقا یک رقابت فوتبال بود که در سال ۱۹۷۵ آغاز شد و در سال ۲۰۰۴ با جام آفریقا ادغام شد و جام کنفدراسیون آفریقا را تشکیل داد. این رقابت بین باشگاه‌های برنده جام‌های داخلی در کشورهای وابسته به کاف بود و از جام برندگان جام اروپا الگوبرداری شد.
تاریخچه
این مسابقات در ابتدای سال ۱۹۷۵ توسط کنفدراسیون فوتبال آفریقا به الگوبرداری جام برندگان جام اروپا، تأسیس شد. برای اولین دوره، پانزده تیم شرکت کردند و باشگاه کامرونی تونره یائونده پس از شکست دادن استلا آبیجان ساحل عاجی در فینال، اولین برنده این جام شد.[۱]
قهرمانان
باشگاهی
| باشگاه | قهرمانی | نایب قهرمانی | سال قهرمانی | سال نایب قهرمانی |
|---|---|---|---|---|
| الاهلی
|
۴ | ۰ | ۱۹۸۴، ۱۹۸۵، ۱۹۸۶، ۱۹۹۳ | |
| مقاولون عرب
|
۳ | ۰ | ۱۹۸۲، ۱۹۸۳، ۱۹۹۶ | |
 آفریقا اسپورتس آبیجان
|
۲ | ۲ | ۱۹۹۲، ۱۹۹۹ | ۱۹۸۰، ۱۹۹۳ |
| ستاره ساحلی
|
۲ | ۰ | ۱۹۹۷، ۲۰۰۳ | |
 کانون یائونده
|
۱ | ۳ | ۱۹۷۹ | ۱۹۷۷، ۱۹۸۴، ۲۰۰۰ |
| تونره یائونده
|
۱ | ۱ | ۱۹۷۵ | ۱۹۷۶ |
 گور ماهیا
|
۱ | ۱ | ۱۹۸۷ | ۱۹۷۹ |
 لاینز
|
۱ | ۱ | ۱۹۹۰ | ۱۹۹۱ |
 پاور دیناموس
|
۱ | ۱ | ۱۹۹۱ | ۱۹۸۲ |
| اسپرانس
|
۱ | ۱ | ۱۹۹۸ | ۱۹۸۷ |
| شوتینگ استارز
|
۱ | ۰ | ۱۹۷۶ | |
| انوگو رنجرز
|
۱ | ۰ | ۱۹۷۷ | |
 هورویا
|
۱ | ۰ | ۱۹۷۸ | |
 مازمبه
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۰ | |
| یونیون دوالا
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۱ | |
| بنزرتی
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۸ | |
 المریخ
|
۱ | ۰ | ۱۹۸۹ | |
| موتما پمبه
|
۱ | ۰ | ۱۹۹۴ | |
 القبائل
|
۱ | ۰ | ۱۹۹۵ | |
| زمالک
|
۱ | ۰ | ۲۰۰۰ | |
 کایزر چیفس
|
۱ | ۰ | ۲۰۰۱ | |
 الوداد
|
۱ | ۰ | ۲۰۰۲ | |
| آفریقایی
|
۰ | ۲ | ۱۹۹۰، ۱۹۹۹ | |
| بریج
|
۰ | ۲ | ۱۹۹۵، ۲۰۰۳ | |
| استلا آبیجان
|
۰ | ۱ | ۱۹۷۵ | |
| نصر حسین دای
|
۰ | ۱ | ۱۹۷۸ | |
| استیشنری استورز
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۱ | |
 آگازا
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۳ | |
| لیوینتس یونایتد
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۵ | |
 سوگارا
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۶ | |
| رانچرز بیز
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۸ | |
| بندل اینسورانس
|
۰ | ۱ | ۱۹۸۹ | |
 ویتالو
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۲ | |
| تاسکر
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۴ | |
| سودیگراف
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۶ | |
| ارتش سلطنتی مراکش
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۷ | |
 پریمیرو ده آگوستو
|
۰ | ۱ | ۱۹۹۸ | |
| اینترکلوب
|
۰ | ۱ | ۲۰۰۱ | |
 آسانته کوتوکو
|
۰ | ۱ | ۲۰۰۲ |
کشوری
| کشور | قهرمانی | نایب قهرمانی |
|---|---|---|
| مصر
|
۸ | ۰ |
| تونس
|
۴ | ۳ |
| نیجریه
|
۳ | ۷ |
| کامرون
|
۳ | ۴ |
| ساحل عاج
|
۲ | ۳ |
| جمهوری دموکراتیک کنگو
|
۲ | ۱ |
| کنیا
|
۱ | ۲ |
| الجزایر
|
۱ | ۱ |
| مراکش
|
۱ | ۱ |
| زامبیا
|
۱ | ۱ |
| گینه
|
۱ | ۰ |
| آفریقای جنوبی
|
۱ | ۰ |
| سودان
|
۱ | ۰ |
| آنگولا
|
۰ | ۲ |
| بوروندی
|
۰ | ۱ |
| گابن
|
۰ | ۱ |
| غنا
|
۰ | ۱ |
| توگو
|
۰ | ۱ |
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲.
| آسیا |  | |
|---|---|---|
| آفریقا | ||
| آمریکای شمالی, آمریکای مرکزی و حوزه دریای کارائیب | ||
| آمریکای جنوبی | ||
| اقیانوسیه | ||
| اروپا | ||
جستار وابسته: رقابت‌های بین‌المللی باشگاهی فوتبال زنان | ||