دانسفهان

دانسفهان
دُنُسپون
کشور ایران
استانقزوین
شهرستانبوئین‌زهرا
بخشرامند
نام(های) دیگردانسفان، دُنُسپون
نام(های) پیشیندانسپان، دانسپندان، اسپند
سال شهرشدن۱۳۷۵
مردم
جمعیت۱۵۰۰۰ نفر[نیازمند منبع]
جغرافیای طبیعی
مساحت۵۰۰ هکتار (پنج میلیون متر مربع)
ارتفاع۱۳۲۰مترازسطح دریا
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانهکمینه زمستان: منفی ۱۵ بیشینه تابستان: مثبت ۴۲
میانگین بارش سالانهترسالی ۴۰۰ میلی‌متر

خشکسالی ۲۰۰ میلی‌متر

نرمال ۲۸۰ میلی‌متر
روزهای یخبندان سالانه۶۵ روز
اطلاعات شهری
ره‌آوردمحصولات لبنی، گوشت، پشم، کفش، نان‌محلی، محصولات زراعی و باغداری (پسته، بادام، گردو، هندوانه، خربزه، گوجه فرنگی‌و …)
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۲۸۳۴۵۳
وبگاه
شناسهٔ ملی خودرو۸۹  ایران
کد آماری۲۱۵۹

دانسفهان (به تاتی ایران: دُنُسپون) از شهرهای استان قزوین و از توابع شهرستان بوئین زهرا است. دانسفهان در دامنه رشته کوه رامند در تقاطع شاهراه حیاتی کشور در ۱۵۰ کیلومتری جاده تهران به همدان و ۴۶۰ کیلومتری جاده اصفهان به تبریز واقع گردیده است.

دانسفهان تا قبل از سال ۱۳۴۱ روستایی با بافت سنتی بود، این شهر در زمین‌لرزه ۱۳۴۱ بوئین‌زهرا به‌طور کلی ویران شد، پس از زمین‌لرزه دانسفهان نو در نزدیکی روستای ویران شده به صورت مدرن و شطرنجی ساخته شد و در سال ۱۳۴۳ به مردم دانسفهان تحویل داده شد. با خیابان‌های اصلی عریض در جلو جهت رفت و آمد افراد و کوچه‌های باریکتر در عقب جهت حمل و نقل دام و خوراک.

مردم دانسفهان به زبان تاتی سخن می‌گویند. زبان تاتی از خانواده زبان‌های ایرانی شاخه زبان‌های شمال غربی است که با زبان‌های تالشی، طبری، فارسی، گیلکی و لری شباهت‌های بسیار دارد. برخی از پژوهشگران ایرانی و خارجی معتقدند زبان تاتی باقیمانده زبان پهلوی، زبان رسمی حکومت ساسانیان است.

دانسفهان امروزه مرکزیت تجاری مهمی بین شهرهای منطقه دارد.[۱]

زبان

مردم شهر دانسفهان به زبان تاتی صحبت می‌کنند.[۲][۳]

منابع

  1. «بررسی مسکن در دانسفهان قزوین پس از زلزله سال 1341؛ مطالعه موردی خانه‌های موسوم به «دولتی»». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۲-۱۲.
  2. https://jisds.srbiau.ac.ir/article_9742.html (۲۰۲۲). «https://jisds.srbiau.ac.ir/article_9742.html». https://jisds.srbiau.ac.ir/article_9742.html. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۲. پیوند خارجی در |title=، |وبگاه= وجود دارد (کمک)
  3. رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ۱۲۷