داگلاس سی-۴۷ اسکایترین
داگلاس سی-۴۷ اسکایترین | |
---|---|
![]() | |
کاربری | هواگرد ترابری نظامی |
کشور سازنده | ایالات متحده آمریکا |
تولیدکننده | شرکت هواپیماسازی داگلاس |
طراح | شرکت هواپیماسازی داگلاس |
نخستین پرواز | ۲۳ دسامبر ۱۹۴۱ |
وضعیت | در حال خدمت در کلمبیا، یونان، السالوادور و آفریقای جنوبی |
کاربر اصلی | نیروهای هوایی ایالات متحده نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا نیروی هوایی سلطنتی کانادا See operators |
تعداد ساختهشده | >۱۰٬۰۰۰ |
توسعهیافته از | داگلاس دیسی-۳ |
گونهها | داگلاس ایکسسیجی-۱۷ داگلاس ایسی-۴۷ اسپوکی |
داگلاس سی-۴۷ اسکایترین (به انگلیسی: Douglas C-47 Skytrain) یک هواپیمای ساختِ کارخانهٔ شرکت هواپیماسازی داگلاس در کشور ایالات متحده آمریکا است. نخستین استفادهکنندهٔ این هواپیما نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا بوده و برای نخستین بار در ۲۳ دسامبر ۱۹۴۱ میلادی مورد استفاده قرار گرفت.
در ایران
در ایران نیز از دهه ۴۰ میلادی هواپیمای داگلاس دیسی-۳ داکوتا و نسخههای نظامی آن سی-۴۷ بهشکل گسترده در کشور استفاده میشد. شرکتهای ایرانین ایرویز در ابتدا و سپس شرکت هواپیمایی هما و نیروی هوایی شاهنشاهی ایران از کاربران این هواپیما بودند.
دو فروند از این هواپیما در تهران برای نمایش عموم وجود دارد. یکی از آنها از دهه ۴۰ خورشیدی در پارک بعثت (فرحآباد سابق) به نمایش گذاشتهاست.[۱] نسخهٔ دیگر، یک داکوتا با رجیستر EP-TWB است که نخستین هواپیمای تخصصی هواشناسی در خاورمیانه است و هماکنون در نمایشگاه هوایی ارم سبز قابل مشاهده است.[۲]

مشخصات فنی (C-47B-DK)

دادهها از McDonnell Douglas aircraft since 1920 : Volume I[۳]
ویژگیهای عمومی
- خدمه: ۴ (خلبان، کمک خلبان، ناوبر، اپراتور رادیویی)
- ظرفیت: ۲۸ نفر نیرو
- طول: ۶۳ فوت ۹ اینچ (۱۹٫۴۳ متر)
- پهنای بال: ۹۵ فوت ۶ اینچ (۲۹٫۱۱ متر)
- ارتفاع: ۱۷ فوت ۰ اینچ (۵٫۱۸ متر)
- مساحت بالها: ۹۸۷ فوت مربع (۹۱٫۷ متر مربع)
- ایرفویل: root: NACA 2215; tip: NACA 2206[۴]
- وزن خالی: ۱۸٬۱۳۵ پوند (۸٬۲۲۶ کیلوگرم)
- وزن ناخالص: ۲۶٬۰۰۰ پوند (۱۱٬۷۹۳ کیلوگرم)
- بیشترین وزن برخاست: ۳۱٬۰۰۰ پوند (۱۴٬۰۶۱ کیلوگرم)
- پیشرانه: ۲ عدد موتور پیستونی شعاعی ۱۴ سیلندر هوا خنک پرت اند ویتنی آر-۱۸۳۰ تووین واسپ, ۱٬۲۰۰ اسب بخار (۸۹۰ کیلووات) در هر موتور
- ملخها: سهملخه constant-speed propellers
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۲۲۴ مایل بر ساعت (۳۶۰ کیلومتر بر ساعت، ۱۹۵ گره) در ۱۰٬۰۰۰ فوت (۳٬۰۰۰ متر)
- بُرد: ۱٬۶۰۰ مایل (۲٬۶۰۰ کیلومتر، ۱٬۴۰۰ مایل دریایی)
- بُرد معبر: ۳٬۶۰۰ مایل (۵٬۸۰۰ کیلومتر، ۳٬۱۰۰ مایل دریایی)
- حداکثر ارتفاع: ۲۶٬۴۰۰ فوت (۸٬۰۰۰ متر)
- زمان اوجگیری: ۱۰٬۰۰۰ فوت (۳٬۰۰۰ متر) در ۹ دقیقه و ۳۰ ثانیه
- بارگیری بال: ۲۶٫۳ پوند بر فوت مربع (۱۲۸ کیلوگرم بر متر مربع)
- توان به وزن|توان/جرم: ۰٫۰۹۲۶ horsepower per pound (۰٫۱۵۲۲ kilowatts per kilogram)
نگارخانه
جستارهای وابسته
توسعه مرتبط
- Basler BT-67
- داگلاس ایسی-۴۷ اسپوکی
- داگلاس دیسی-۳
- داگلاس ایکسسیجی-۱۷
- Lisunov Li-2
- Showa/Nakajima L2D
هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه
- Curtiss C-46 Commando
- یونکرس Ju 52/3m
فهرستهای مرتبط
- List of aircraft of World War II
- List of military aircraft of the United States
- List of United States Navy aircraft designations (pre-1962)
- List of non-carrier aircraft flown from aircraft carriers
منابع
- ↑ TABNAK، تابناک | (۱۳۹۹/۰۱/۲۴–۰۸:۴۸). «هواپیمای آمریکایی که وسط شهر تهران نشسته!». fa. دریافتشده در 2021-08-03. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ اسلوب، ایرانگردی تهرانگردی جاذبههای تاریخی ایران جاذبههای طبیعی ایران جاذبههای گردشگری ایران کجاست جاذبههای گردشگری تهران جاهای دیدنی جاهای دیدنی ایران کجاست جاهای دیدنی تهران دیدنیهای ایران نویسنده:. «نمایشگاه هوایی تهران». دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۳.
- ↑ Francillon, René J. (1988). McDonnell Douglas aircraft since 1920 : Volume I. London: Naval Institute Press. pp. 217–251. ISBN 0870214284.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Douglas C-47 Skytrain». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ اوت ۲۰۱۵.