درگیری کشمیر یک مناقشه بر سر اقلیم است که از بعد از چندپارگی هند در سال ۱۹۴۷، عمدتاً بین پاکستان و هند وجود دارد. چین نیز در این اختلاف درگیری کوچکی داشته است.[۱] تاکنون بر سر این موضوع سه جنگ بین هند و پاکستان رخ داده است. این جنگها شامل جنگ هند و پاکستان ۱۹۴۷، جنگ کارگل و نبرد سیاچن[۲] است.
قضیه کشمیر دارای ابعاد پیچیدگی و زوایای متعددی است. مهمترین ابعاد مشکل کشمیر را میتوان حداقل در سه عامل یا سه بعد مهم بررسی کرد. نخست عامل جغرافیایی و ژئواستراتژیکی است دومین عامل بعد حقوقی مسئله کشمیر است و سومین عامل، بعد دینی و قومی کشمیر است. از نظر جغرافیایی، کشمیر در درجه نخست محل تلاقی منافع سه کشور چین، هند و پاکستان است. ولی سایر بازیگران منطقه ای و بینالمللی نیز بر حسب زمان و دوره ای در آن تأثیر گذار هستند.
.[۳]
هند ادعای مالکیت کل ایالت جامو و کشمیر را دارد و تا سال ۲۰۱۰، ۴۳ درصد آن منطقه را اداره میکرده است. هند مناطق جامو، لداخ، دره کشمیر و یخچال سیاچن را در کنترل خود دارد. پاکستان با این ادعای هند مخالف است. پاکستان کنترل ۳۷ درصد کشمیر شامل بلتستان و کشمیر آزاد را در اختیار دارد.[۴][۵] در حال حاضر چین منطقه دمچک، دره شاکسگام و اقصای چین را به اشغال خود درآورده است. از زمانی که چین این مناطق را در جنگ هند و چین گرفت، هند بر سر ادعای چین نسبت به این مناطق مخالفت میکند.[۶]