ساب سافاری
| ام‌اف‌آی-۱۵ سافاری | |
|---|---|
| |
| یک ساب سافاری متعلق به نیروی هوایی پادشاهی نروژ | |
| کاربری | هواگرد آموزشی |
| تولیدکننده | گروه ساب |
| سازنده | Malmö Flygindustri مجتمع هوانوردی پاکستان |
| نخستین پرواز | ۲۶ فوریه ۱۹۷۱ |
| معرفی‌شده در | ۱۹۷۲ |
| وضعیت | فعال |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی پادشاهی دانمارک نیروی هوایی پادشاهی نروژ نیروی هوایی پاکستان |
| ساخته‌شده | ۱۹۷۱–۱۹۷۹ |
| تعداد ساخته‌شده | ۴۶۲ |
| توسعه‌یافته از | ام‌اف‌آی-۹ جونیور |
| گونه‌ها | ام‌اف‌آی-۱۷ موششاک |
ساب ام‌اف‌آی-۱۵ سافاری[الف] که با نام ساب ام‌اف‌آی-۱۷ ساپورتر[ب] نیز شناخته می‌شود، یک هواپیمای آموزشی ملخی است که توسط چندین نیروی هوایی استفاده می‌شود.
کاربران
MFI-17 ساپورتر
- نیروی هوایی سلطنتی دانمارک - ۳۲ فروند[۱]
- نیروی هوایی سلطنتی نروژ - ۱۶ فروند
- نیروی هوایی پاکستان - ۲۸ فروند تحویل توسط ساب، ۹۲ فروند مونتاژ شده به صورت سی‌کی‌دی
کاربران پیشین
- نیروهای مسلح سیرالئون - ۲ فروند
- نیروی هوایی زامبیا - ۲۰ فروند
مشخصات فنی (سافاری)
داده‌ها از Jane's All The World's Aircraft 1976–77[۲]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۲ (خلبان و دانشجو)
- ظرفیت: ۱ نفر مسافر
- طول: ۷٫۰۰ متر (۲۳ فوت ۰ اینچ)
- پهنای بال: ۸٫۸۵ متر (۲۹ فوت ۰ اینچ)
- ارتفاع: ۲٫۶۰ متر (۸ فوت ۶ اینچ)
- مساحت بال‌ها: ۱۱٫۹۰ متر مربع (۱۲۸٫۱ فوت مربع)
- وزن خالی: ۶۴۶ کیلوگرم (۱٬۴۲۴ پوند)
- وزن ناخالص: ۱٬۲۰۰ کیلوگرم (۲٬۶۴۶ پوند)
- ظرفیت سوخت: ۱۹۰ لیتر (۴۲ گالون بریتانیایی؛ ۵۰ گالون آمریکایی)
- پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور ۴ سیلندر تخت هوا خنک Lycoming IO-360-A1B6، ۱۵۰ کیلووات (۲۰۰ اسب بخار)
- ملخ‌ها: ۲-bladed Hartzell HC-C2YK-4F/FC7666A-2 constant speed propeller
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۲۳۶ کیلومتر بر ساعت (۱۴۷ مایل بر ساعت؛ ۱۲۷ گره) بر سطح دریا
- سرعت کروز: ۲۰۸ کیلومتر بر ساعت (۱۲۹ مایل بر ساعت؛ ۱۱۲ گره)
- سرعت واماندگی: ۱۰۷ کیلومتر بر ساعت (۶۶ مایل بر ساعت؛ ۵۸ گره) flaps down, power off
- سرعت (هوانوردی): ۳۶۵ کیلومتر بر ساعت (۲۲۷ مایل بر ساعت؛ ۱۹۷ گره)
- مداومت پروازی: ۵ ساعت ۱۰ دقیقه
- حداكثر ارتفاع: ۴٬۱۰۰ متر (۱۳٬۵۰۰ فوت)
- نرخ صعود: ۴٫۱۰ متر بر ثانیه (۸۰۷ فوت بر دقیقه)
- مسافت برخاست تا ۱۵ متر (۵۰ فوت): ۳۸۵ متر (۱٬۲۶۳ فوت)
- مسافت فرود از ۱۵ متر (۵۰ فوت): ۳۹۰ متر (۱٬۲۸۰ فوت)
یادداشت‌ها
منابع
- ↑ Schrøder, Hans (1991). "Royal Danish Airforce". Ed. Kay S. Nielsen. Tøjhusmuseet, 1991, p. 1–64. شابک ۸۷−۸۹۰۲۲−۲۴−۶.
- ↑ (Taylor 1976، صص. 163–164)
- Taylor, John W. R. (1976). Jane's All The World's Aircraft 1976–77. London: Jane's Yearbooks. ISBN 0-354-00538-3.