شهرستان گلوگاه
| شهرستان گلوگاه | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| مرکز شهرستان | گلوگاه |
| بخش‌ها | مرکزی، کلباد |
| سال تأسیس | ۱۳۸۴ خورشیدی |
| اداره | |
| فرماندار | مهدی داودی[۱] |
| مردم | |
| جمعیت | ۴۰٬۰۷۸ نفر (۱۳۹۵)[۲] |
| تراکم جمعیت | ۸۸ نفر بر کیلومتر مربع |
| مذهب | شیعه |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۴۵۱ کیلومتر مربع |
| داده‌های دیگر | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۱ |
شهرستان گلوگاه یکی از شهرستان‌های استان مازندران ایران است. مرکز این شهرستان، شهر گلوگاه است. شرقی‌ترین شهرستان مازندران گلوگاه می‌باشد که در شمال با خلیج گرگان و در جنوب با رشته کوهای البرز احاطه شده‌است و شرق با استان گلستان هم‌مرز بوده و از جنوب با استان سمنان و از غرب با شهرستان بهشهر هم‌مرز است.
جمعیت
جمعیت شهرستان گلوگاه در سال ۱۳۹۵، برابر با ۴۰٫۰۷۸ نفر بوده‌است.[۳]
اقوام و زبان‌های رایج
زبان اهالی بومی شهرستان گلوگاه زبان مازندرانی است. البته گلوگاه میزبان ایل ترک‌زبان عمرانلو نیز می‌باشد. طایفه ایل عمرانلو در گلوگاه جزو مهاجران ترک‌زبانند که از آذربایجان به گلوگاه مهاجرت کرده‌اند[۴][۵] و در گلوگاه به زبان‌های ترکی آذربایجانی، مازندرانی و فارسی سخن می‌گویند.[۶][۷][۸][۹]
تقسیمات کشوری
شهر: گلوگاه
پیوند به بیرون
پایگاه اطلاع‌رسانی شهرستان گلوگاه
منابع
- ↑ https://www.irna.ir/news/84657185
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ [۱]
- ↑ https://jkmaz.ir/Home/ShowDetailsMenuContent?MenuId=3068
- ↑ https://mazbus.com/galogah/
- ↑ AMRĀNLŪ, a small Turkic tribe which has settled down in the village of Galūgāh, 27 km east of Behšahr (Ašraf), in Māzandarān. According to J. M. Jouannin, in the early 1800s it comprised at most 4,000 individuals (see his list of tribes in A. Dupré, Voyage en Perse, Paris, 1819, II, p. 462). According to H. L. Rabino, in 1913 the tribe comprised 6,000 families and had nine tīras (clans): Malek Maḥmūdī, Maḥmūd Jānī, Esḥāqlū, Gallasārī, Seyyedāmlū, Ḵaddāmlī, Māǰerlī, Amīr Ḵānlī, and Īspendīārlī (“A Journey in Mazanderan from Rasht to Sari,” Geographical Journal 42, July-December, 1913, p. 454). In 1950, Galūgāh had 535 inhabitants, who spoke Persian and Māzandarānī (Razmārā, Farhang III, p. 259)., P. Oberling, “AMRANLU,” Encyclopædia Iranica, I/9, pp. 995-996, available online, “AMRANLU,” Encyclopædia Iranica, online edition
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ «Ümranlı». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۴ اوت ۲۰۱۳.
- ↑ http://www.iranicaonline.org/articles/turkic-languages-overview
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||
