وانگ سو بوک

وانگ سو بوک
نام بومی왕수복
زاده۵ مارس ۱۹۱۷
کوتو، استان پیونگان جنوبی، استعمار ژاپن بر کره
درگذشته۱ ژوئن ۲۰۰۳ (۸۶ سال)
پیونگ‌یانگ، کره شمالی
ژانر
پیشه(ها)خواننده
ساز(ها)آواز
ناشر(ان)
  • کلمبیا
  • پالیدور
شریک(ـان) زندگی
  • یی هیو سوک
  • کیم کوانگ جین
نام کره‌ای
هانگول
왕수복
هانجا
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهWang Su(-)bok
مک‌کیون–ریشاورWang Supok

وانگ سو بوک (کره‌ای: 왕수복؛ ۵ مارس ۱۹۱۷ – ۱ ژوئن ۲۰۰۳) خواننده اهل کره شمالی و محبوب‌ترین خواننده در دوران استعمار ژاپن بر کره در سال ۱۹۳۵ بود. او به عنوان یک هنرمند زن نوآورانه شناخته می‌شد که راه را برای پدیده مدرن کی-پاپ آغاز کرد.

زندگی‌نامه

وانگ سو بوک زادهٔ سال ۱۹۱۷ است[۱] و در مدرسه دخترانه رقصندگی در پیونگ‌یانگ تحصیل کرد که در آموزش گیسنگ تخصص داشت.[۲][۳] این مدرسه دختران را در آواز خوانی، رقصندگی، نوازندگی و لباس آموزش می‌داد.[۴] او در سال ۱۹۳۱ فارغ‌التحصیل شد.[۵] نخستین فعالیتش را به عنوان خوانندهٔ گیسنگ در سال ۱۹۳۳ انجام داد و در بقیه سال‌های این دهه بسیار محبوب بود.[۶][۱][۷][۸] از محبوب‌ترین ترانه‌های وانگ «اولجی مارایو» (گریه نکن) بود.[۹] یکی از سبک‌هایی که او آواز می‌خواند، کین‌مین‌یو یک سبک فولک سنتی بود.[۱۰] او با دو شرکت کلمبیا و پالیدور رکوردز قرار امضا کرد.[۹] دیگر خوانندگان محبوب آن دوره، لی اون پا و خواهران جوگوری بودند.[۲]

منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Atkins, E. Taylor (8 September 2022). History of Popular Culture in Japan: From the Seventeenth Century to the Present (به انگلیسی). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-350-19594-3.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Why Korean girl groups conquering music charts are nothing new". South China Morning Post (به انگلیسی). 23 May 2018. Retrieved 22 January 2023.
  3. ↑ Weintraub, Andrew N.; Barendregt, Bart (31 July 2017). Vamping the Stage: Female Voices of Asian Modernities (به انگلیسی). University of Hawaii Press. p. 114. ISBN 978-0-8248-7419-3.
  4. ↑ Kim, Youna (1 December 2016). Routledge Handbook of Korean Culture and Society (به انگلیسی). Taylor & Francis. p. 285. ISBN 978-1-317-33722-5.
  5. ↑ 김은주 (13 April 2017). "[김은주의 시선] 최초의 대중가요 스타, 평양기생 왕수복". Yonhap News Agency (به کره‌ای). Retrieved 22 January 2023.
  6. ↑ Foundation, The Korea (12 April 2019). Koreana 2019 Spring (English) (به کره‌ای). 한국국제교류재단. ISBN 979-1-156-04304-1.
  7. ↑ Shin, Hyunjoon; Lee, Seung-Ah (13 September 2016). Made in Korea: Studies in Popular Music (به انگلیسی). Taylor & Francis. ISBN 978-1-317-64574-0.
  8. ↑ Maliangkay, Roald (31 March 2018). Broken Voices: Postcolonial Entanglements and the Preservation of Korea's Central Folksong Traditions (به انگلیسی). University of Hawaii Press. p. 69. ISBN 978-0-8248-7833-7.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Suh, Dae-Sook (1 January 1994). Korean Studies: New Pacific Currents (به انگلیسی). University of Hawaii Press. p. 42. ISBN 978-0-8248-1598-1.
  10. ↑ Shepherd, John; Horn, David; Laing, Dave (18 April 2005). Continuum Encyclopedia of Popular Music of the World Part 2 Locations (5 Vol Set): Volumes III to VII (به انگلیسی). Bloomsbury Academic. p. 46. ISBN 978-0-8264-7436-0.

پیوند به بیرون