چشم ونوس آبی
| چشم ونوس آبی | |
|---|---|
| |
| چشم ونوس آبی | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | |
| راسته: | (نامشخص)
|
| تیره: | |
| سرده: | |
| گونه: | O. verna
|
| نام دوبخشی | |
| Omphalodes verna Moench
| |
چشم ونوس آبی گیاه بومی کوه‌های آلپ در اروپای مرکزی و جنوب خاوری اروپا می‌باشد.
گیاهی است دائمی، دارای ساقه‌های خزنده زیرزمینی و گلهای کوچک و مسطح به رنگ آبی روشن که در بهار یا تابستان ظاهر می‌شوند. حداکثر بلندی ۲۰–۱۵ و گستردگی آن به ۲۵ سانتیمتر می‌رسد.
این گونه نیاز به محیط سایه و خاک لومی مرطوب که دارای زهکشی خوب باشد دارد. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۵- درجه سانتیگراد است و ازدیاد آن از طریق کاشت بذر یا تقسیم گیاه در بهار امکان‌پذیر است.
خطر انقراض
چشم ونوس گیاهی در خطر انقراض است. شهرام احمدی (مدیرکل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری) با بیان این که ۱۴ گونه گیاهی استان در معرض خطر انقراض هستند، گفت: گونه‌های گل نرگس گونه تازتا، کرفس کوهی، کرفس سفید، مرزه کلاری و لاله واژگون زاگرسی با یک درجه حفاظت بالاتر در طبقه EN (احتمال بالای انقراض) و چشم ونوس، بومادران بختیاری، موسیر، رازیانه کوهی غشائی، باریجه، آنقوزه، عروس سنگ زردکوهی، عروس سنگ زاگرسی و زرین گیاه با یک درجه حفاظتی پائین‌تر در طبقه VU (احتمال بالای تهدید و در خطر بودن) هستند.
منابع
- مظفریان، ولی‌الله، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵، ص۳۰۸.
- ۱۴ گونه گیاهی در چهار محال و بختیاری، در معرض خطر انقراض
