گوردخمه اسحاق‌وند
| گوردخمه سکاوند | |
|---|---|
 | |
| نام | گوردخمه سکاوند |
| کشور | ایران |
| استان | استان کرمانشاه |
| شهرستان | هرسین |
| اطلاعات اثر | |
| نوع بنا | دخمه سنگی |
| کاربری | محل دفن |
| دیرینگی | هزارهٔ یکم پ.م. |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۲۰۴۹۲ |
| تاریخ ثبت ملی | ۱۲ دی ۱۳۸۶ |
| اطلاعات بازدید | |
| امکان بازدید | آری |
| آدرس | |
  گوردخمه سکاوند | |
گوردَخمه‌های اِسحاق‌وند یا گوردخمه‌های سکاوند، در ۲۵ کیلومتری جنوب غربی هرسین در استان کرمانشاه سه گوردخمه تراشیده شده در کوه هستند که مربوط به دوره ماد می‌باشند. [۱] این اثر در تاریخ ۱۲ دی ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۴۹۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۲]
تاریخ اثر
مقابر صخره‌ای که ظاهراً مربوط به دوران قرن هفتم و ششم پ.م. می‌باشند تصویر ناقصی از هنر و بخصوص معماری مادها بدست می‌دهند. هرتسفلد کامل‌ترین فهرست مقابر را در اختیار گذاشته‌است.[۳] وی گذشته از مقابر سرزمین پارس[۴] شش مقبره برمی‌شمارد که به نظر می‌رسد قدیمترین مقبره همان است که ارنست هرتسفلد متأخرش می‌داند، یعنی رفی برای گذاشتن جنازه، نزدیک سکاوند در جنوب کرمانشاه.
هرتسفلد این مقبره را به گئوماتای مغ[۵] نسبت می‌دهد. تنها دلیلش این است که نام سکاوند را با نام دژی که کئوماتای مغ در آن به قتل رسیده بوده قابل تطبیق می‌داند؛ ولی بدیهی است گئوماته که بدست داریوش بزرگ کشته شده بوده نمی‌توانست افتخار داشتن مقبره‌ای را داشته باشد. بالای رف سکاوند یک هیکل بزرگ و دو هیکل کوچک آدمی در پیرامون آتشگاهی منقوش است. این اشکال غیر متناسب و ناهنجارند. شیوهٔ کار و طرز نقر نقوش بر جسته هنوز با نقوش بر جستهٔ لولوبیان و عیلامیان چندان تفاوتی ندارد.
نگارخانه
-
سنگ نگاره مردی در حال عبادت
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ [https://web.archive.org/web/20070311055220/http://www.kermanshahmiras.ir/fa_site/Preview.asp?categoryid=11&code=5486
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ E. Herzfeld, Iran in the Ziwiye Haarlem, 1950.
- ↑ پرسید
- ↑ که در سال ۵۲۲ پ.م. در گذشت
منابع
- ای.م. دیاکونوف. تاریخ ماد. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶
- محسنی، حسین و سروقدی، محمدجعفر. باستان‌شناسی و هنر دوران تاریخی. انتشارات: عفاف. سال ۱۳۷۵.
