Aigéad líseirgeach dé-eitilimíde
 | |
| Sonraí cliniciúla | |
|---|---|
| Riosca le linn toirchis | US pregnancy category C (en)  |
| Bealach | riar fotheangach |
| Grúpa cógaseolaíochta | tryptamines (en) agus feineitiolaimín |
| Sonraí ceimiceacha agus fisiceacha | |
| Foirmle | C20H25N3O |
| Mais mhóilíneach | 323.199762 Da |
| Aitheantóirí | |
| Uimhir CAS | 50-37-3 |
| PubChem (SID) | 5761 |
| IUPHAR/BPS | 17 |
| DrugBank | DB04829 |
| ChemSpider | 5558 |
| UNII | 8NA5SWF92O |
| KEGG | C07542 |
| ChEBI | 6605 |
| ChEMBL | CHEMBL263881 |
| PDB liogann ID | 7LD |
| ECHA | 100.000.031 |
Siabhraigin, druga coitianta mí-úsáide sna 1960idí-1970idí is ea Aigéad líseirgeach dé-eitilimíde nó LSD.
Thógtaí i bhfoirm micreaphoncanna é, agus thugtaí ‘aigéad’ air. I 1943 tháinig an ceimicí Eilvéiseach Albert Hoffman (1906-2008) ar iarmhairt chumasach an druga nuair a thóg dáileog de i rith a chuid oibre i gcomhlacht Sandoz.
Mhol síceolaithe áirithe an druga mar chabhair i síciteiripe. Chuir an síceolaí cliniciúil Timothy Leary (1920-1996) mí-úsáid an druga chun cinn go mór, agus briseadh as a phost in Ollscoil Harvard é mar gheall air i 1963.[1]
Féach freisin
Tagairtí
- ↑ Hussey, Matt (2011). "Aigéad líseirgeach dé-eitilimíde". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 16.