Marós
Salvia rosmarinus | |
---|---|
Sonraí | |
Is foinse é an tacsón seo de | marós, ola mharóis agus úsc maróis |
Tacsanomaíocht | |
For-ríocht | Eukaryota |
Ríocht | Plantae |
Ord | Lamiales |
Fine | Lamiaceae |
Treibh | Mentheae |
Géineas | Salvia |
Speiceas | Salvia rosmarinus (Spenn., 1835) |
Ainmníocht | |
Ainm comhchiallach an tacsóin |
Tom dlúth cumhra síorghlas is ea an marós.[1] Fásann sé suas le 2 m ar airde. Dúchasach don Mheánmhuir, ar scrobarnach. Na duilleoga caol, dúghlas in uachtar is bán faoina mbun, na himill casta isteach. Na bláthanna éadrom gorm déliopach, na cinn in uachtar faoi chochall rud beag, na cinn in íochtar tríliopach spréite. Saothraítear go forleathan é mar mhaisiúchán agus luibh leighis.[2]
Úsáidtear é sa chócaireacht, le huainfheoil stuáilte agus araile.
Tagairtí
- ↑ Niall Ó Dónaill, eag.: “Foclóir Gaeilge-Béarla (Ó Dónaill): marós” (ga). Teanglann.ie. An Gúm (1977). Dáta rochtana: 2024-04-13.
- ↑ Hussey, Matt (2011). "Marós". Fréamh an Eolais. Coiscéim. p. 439.