Airco DH.2
| Airco DH.2 | |
|---|---|
 | |
| Tipo | caza |
| Fabricante | Airco |
| Deseñado por | Geoffrey de Havilland |
| Primeiro voo | xullo de 1915 |
| Retirado | 1918 |
| Principais usuarios | Royal Flying Corps |
| Unidades construídas | 453 |
O Airco DH.2 foi un biplano monopraza con configuración "pusher" (coa hélice montada na parte posterior) que operou como caza durante a primeira guerra mundial. Foi o segundo deseño "pusher" de Geoffrey de Havilland para Airco, baseado no anterior DH.1 de dúas prazas. O priototipo do DH.2 realizou o seu primeiro voo en xullo de 1915, pero perdeuse no seguinte mes nas probas de servizo na fronte occidental.
O DH.2 foi introducido en servizo na liña de fronte en febreiro de 1916 e foi o primeiro caza monopraza británico con armamento efectivo, permitíndolle aos pilotos do Royal Flying Corps (RFC) contrarrestar o "látego Fokker" que lles dera aos alemáns a vantaxe no aire a finais de 1915. Ata que os británicos desenvolveron un sistema de sincronización que igualase o sistema alemán como o que levaba o monoplano Fokker Eindecker, os pushers como o DH.2 e o F.E.2b levaron o peso das tarefas de caza e escolta.
O modelo foi superado polos novos cazas alemáns e finalmente foi retirado da primeira liña de fronte en Francia en xuño de 1917 despois de que o RFC recibise novos avións como os Nieuport 17 e Airco DH.5.
