Arius arius
| Arius arius | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||||
| Arius arius (Hamilton, 1822) | |||||||||||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
.
Arius arius é un peixe actinopterixio da orde dos siluriformes que é a especie tipo da familia dos aríidos e da subfamilia dos ariinos.
Taxonomía
Descrición
A especie foi descrita en 1822 polo médico, botánico e zoólogo escocés Francis Buchanan-Hamilton,[2][3][4] baixo no nome de Pimelodus arius.[2]
Sinónimos
Ademais de polo nome actuamente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[2][3][4]
- Arius boakeii Turner, 1867
- Arius buchanani Day, 1877
- Arius cochinchinensis , 1864
- Arius falcarius Richardson, 1845
- Bagrus crinalis Richardson, 1846
- Pimelodus arius Hamilton, 1822 (basónimo)
- Pimelodus mong Richardson, 1846
- Tachysurus arius (Hamilton, 1822)
Nota taxonómica
Hamilton describiuno en 1822, incluíndoo no xénero Pimelodus, da familia dos pimelódidos.[5]
Hábitat e distribución
Arius arius é unha especie de augas mariñas e salobres tropicais, demersal e anfídromo.[6]
A especie ten unha distribución indo-pacífica, encontrándose en zonas costeiras desde Paquistán até o sur da China (Hainan, Guangdong e Hong Kong, pasando pola India, Sri Lanka, até Bangladesh, Myanmar, Tailandia, Malaisia (peninsular) e o mar da China Meridional (Camboxa e Vietnam).[1]
Características
Arius arius presenta un escudo liso na cabeza, na súa parte anterior, cunha serie de gránulos e rugosidades na parte posterior. A aleta adiposa presenta unha gran mancha negra. A aleta dorsal cun raio espiñento, cun filamento na súa punta. Con de 17 a 22 raios brandos na aleta anal. A liña lateral bifúrcase na base da aleta caudal. O pedúnculo caudal é moderadamente bifurcado. Presenta branquiespiñas na parte posterior de todos os arcos branquiais.[7]
Bioloxía
É común en estuarios, ríos e lagos de auga salobre. Aliméntase principalmente de invertebrados.[8]
Pesca
Captúrase principalmente con nasas, e trampas de estacas de bambú, e tamén con anzós en liñas.[8]
Estado de conservación
Arius arius é unha especie xeneralizada sen que se coñecen grandes ameazas, polo que, polo de agora, a Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais (UICN) avalía o seu status como LC (depouco preocupante), aínda que pode ser necesario reavaliar esta especie unha vez que se dispoñan de datos empíricos para mostrar o efecto da pesca comercial na poboación mundial.[1]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Pal, M. (2012): Arius arius na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 23 de agosto de 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Arius arius (Hamilton, 1822) no WoRMS. Consultado o 23 de agosto de 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Arius arius (Hamilton, 1822) no GBIF. Consultado o 23 de agosto de 2022.
- ↑ 4,0 4,1 Arius arius (Hamilton, 1822) na BioLib. Consultada o 23 de agosto de 2022.
- ↑ Hamilton, F. (1822): An account of the fishes found in the river Ganges and its branches. Edimburgo & Londres. i-vii + 1-405, Pls. 1-39.
- ↑ Riede, K. (2004): Global register of migratory species - from global to regional scales. Final Report of the R&D-Projekt 808 05 081. Axencia Federal para a Conservación da Natureza. Bonn, Alemaña. ISBN 978-3-7843-3845-3.
- ↑ Kailola, P. J. (1999): "Ariidae (=Tachysuridae): sea catfishes (fork-tailed catfishes)". pp. 1827-1879, en K. E. Carpenter & V. H. Niem (eds.) FAO species identification guide for fishery purposes. The living marine resources of the Western Central Pacific. Vol. 3. Batoid fishes, chimaeras and bony fishes part 1 (Elopidae to Linophrynidae). Roma: FAO. ISBN 92-5104-302-7.
- ↑ 8,0 8,1 Jayaram, K. C. (1984): "Ariidae". En W. Fischer & G. Bianchi (eds.) FAO species identification sheets for fishery purposes. Western Indian Ocean fishing area 51. Vol. 1. Roma: FAO.
Véxase tamén
Bibliografía
- Eschmeyer, William N., ed. (1998): Catalog of Fishes. Special Publication of the Center for Biodiversity Research and Information, núm. 1, vol. 1-3. California Academy of Sciences. San Francisco, California, Estados Unidos. ISBN 0-940228-47-5. ISBN 978-1-8900-8702-9.
- Fenner, Robert M. (2001): The Conscientious Marine Aquarist. Neptune City, Nova Jersey, Estados Unidos: T.F.H. Publications.
- Helfman, G., B. Collette & D. Facey (1997): The diversity of fishes. Blackwell Science: Oxford. ISBN 0-8654-2256-7.
- Moyle, P. & J. Cech (2003): Fishes: An Introduction to Ichthyology, 4ª edición. Upper Saddle River, Nova Jersey, Estados Unidos: Prentice-Hall. ISBN 978-0-1310-0847-2.
- Nelson, J. S. (2006): Fishes of the World (4ª ed.) Hoboken, Nova Jersey, Estados Unidos: John Wiley & Sons, Inc. ISBN 978-0-4712-5031-9.
- Wheeler, A. (1985): The World Encyclopedia of Fishes, Londres: Macdonald. ISBN 0-3561-0715-9.