Branquiópodos

Non confundir con Braquiópodos.
Branquiópodos
Branchiopoda
Rango fósil: Cámbrico superior - actualidade

Triops, (Notostraca: Triopsidae)
esquerda: vista dorsal; dereita: vista ventral
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Arthropoda
Subfilo: Crustacea
Clase: Branchiopoda
Latreille, 1817
Subclases e Ordes [1]

A dos branquiópodos[2] (Branchiopoda) é unha clase de crustáceos. Ente eles están as artemias, os tríops, os antes chamados concostráceos, as pulgas de auga[3] e o grupo do Devoniano dos Lepidocaris. Son principalmente animais pequenos, a maioría de auga doce, que se alimentan de plancto e detritos.

Descrición

Os branquiópodos teñen a característica común de presentar branquias en moitos dos apéndices do animal, incluíndo algunhas das pezas bucais. Disto procede o nome do grupo[4] (branquiópodos=branquias nas patas).[5] Xeralmente posúen ollos compostos e un cacho, que pode ser unha cuncha de dúas valvas que encerran o tronco (como en moitos cladóceros), ou ser ancho e pouco profundo (como nos notostráceos), ou enteiramente ausente (como nos anostráceos).[6] Nos grupos nos que o cacho impide o uso das patas do tronco para nadar (os cladóceros e concostráceos e os extintos lipostráceos), usan as antenas para a locomoción, como na larva nauplius.[6] Os machos dos anostráceos teñen un par de antenas agrandadas co cal agarran as femias durante o apareamento, mentres que nos notostráceos, que se alimentan no fondo, as antenas están reducidas a un tamaño vestixial.[6] As patas do tronco baten cun ritmo metacrónico, causando un fluxo de auga ao longo da liña media do animal, do cal extraen oxíxeno, obeñen comida e, no caso dos Anostraca e Notostraca, serven para o movemento.[6]

Ecoloxía

Os únicos branquiópodos mariños son os cladóceros; todos os demais grupos son de augas continentais doces, incluíndo pozas temporais e lagos salgados.[7] A maioría dos branquiópodos comen detritos flotantes ou plancto, que capturan usando as sedas dos seus apéndices.[6]

Taxonomía

Nos tratamentos taxonómicos iniciais, os membros actuais dos Branchiopoda situábanse todos nun só xénero, Monoculus. O taxon Branchiopoda foi creado por Pierre André Latreille en 1817, inicialmente coa categoría taxonómica de orde.[8]

Anostraca

Artemia salina (Anostraca: Artemiidae)

Os Anostraca miden xeralmente de 6 a 25 mm de longo (excepcionalmente ata 170 mm.[9] A maioría das especies teñen 20 segmentos corporais, que levan 11 pares de filopodos con forma de folla (patas nadadoras), e o corpo carece de cacho.[10] Viven en pozas temporais ou vernais e lagos hipersalinos de todo o mundo, incluíndo pozas que se forman nos desertos, en lagos de montaña cubertos de xeo e na Antártida. Nadan "cabeza abaixo" e aliméntanse por filtración de partículas orgánicas da auga ou raspando algas pegadas a superficies.[9] Son un importante alimento para moitas aves e peixes, e son cultivados e colleitados para usalos como comida para peixes.[11] Hai 300 especies distribuídas en 8 familias.[12] Un exemplo son as artemias.

Lipostraca

Os Lipostraca conteñen unha soa especie, Lepidocaris rhyniensis, fósil,[13] que é o animal máis abundante nos depósitos de chert de Rhynie, Escocia.[14] Lembran os modernos Anostraca, cos cales están probablemente moi relacionados, aínda que as súas relacións con outras ordes non están claras.[15] O corpo ten unha lonxitude de 3 mm, con 23 segmentos corporais e 19 pares de apéndices, pero sen cacho.[16] Os fósiles aparecen principalmente entre carófitas, probablemente no que eran pozas temporais alcalinas.[17]

Notostraca

A orde Notostraca comprende a única familia dos Triopsidae.[18] Os dous xéneros da familia, Triops e Lepidurus, están considerados fósiles viventes, e non cambiaron significativamente desde o Triásico.[12] Teñen un cacho plano e ancho, que oculta a cabeza e leva un par de ollos compostos.[9] O abdome é longo, parece estar segmentado e leva numerosos pares de patas aplanadas.[9] O telson está flanqueado por un par de ramas (rami) caudais delgadas e longas.[6] A plasticidade fenotípica dentro do taxon fai que sexa difícil a identificación a nivel de especie, e ademais presenta variacións no modo de reprodución.[12] Os notostráceos son os branquiópodos de maior tamaño e son omnívoros que viven no fondo de pozas temporais e lagos pouco fondos.[9]

Laevicaudata, Spinicaudata e Cyclestherida

Os que antes se chamaban concostráceos (que despois foron divididos en tres grupos) son animais bivalvos que levan vivindo na Terra polo menos desde o Devoniano. Crese hoxe que os tres grupos non forman un clado. Teñen de 10 a 32 segmentos no tronco, que diminúen en tamaño da parte frontal á posterior, e cada un leva un par de patas, que tamén levan branquias. Un músculo forte pode pechar as dúas metades en que se divide a súa cuncha.

Cladocera

Daphnia pulex (Cladocera: Daphniidae)

Os Cladocera son unha orde de pequenos crustáceos normalmente chamados pulgas de auga. Recoñecéronse polo momento unhas 620 especies, e hai moitas máis aínda non descritas.[19] Viven en todos os hábitats acuáticos continentais, pero son raros nos océanos.[9] A maioría miden de 0,2 a 6,0 mm de longo, cunha cabeza dobrada cara a atrás, e un cacho que cobre os seus abdome e tórax aparentemente insegmentados.[20] Teñen un só ollo composto en posición media.[9] A maioría das especies presentan partenoxénese ciclica, na que a reprodución asexual é ocasionalmente suplementada pola reprodución sexual, que produce ovos de resistencia que permiten que a especie sobreviva a duras condición e se disperse a hábitats distantes.[21]

Evolución

O rexistro fósil dos branquiópodos remóntase polo menos ao Cámbrico superior e posiblemente máis atrás. O grupo crese que é monofilético, e os Anostraca son o primeiro grupo que se ramificou.[22] Crese que o grupo evolucionou no mar, pero foi forzado a vivir en pozas temporais e lagos hipersalinos pola evolución dos peixes óseos.[9] Aínda que eran previamente considerados un grupo irmán do resto dos crustáceos, agora acéptase xeralizadamente que os crustáceos forman un grupo parafilético, e que os Branchiopoda son irmáns dun clado que comprende os Xenocarida (Remipedia e Cephalocarida) e Hexapoda (insectos e os seus parentes).[23][24] Actualmente clasifícanse nos seguintes grupos:

Notas

  1. ↑ Branchiopoda no WoRMS
  2. ↑ branquiópodos no dicionaro da RAG.
  3. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para cladóceros. Ver exemplo.
  4. ↑ Georges Cuvier (trans. William Benjamin Carpenter) (1851). "Crustacean Entomostraca (Müller)". The animal kingdom: arranged after its organization, forming a natural history of animals, and an introduction to comparative anatomy. W. S. Orr and co. pp. 434–448. 
  5. ↑ Webster's New World College Dictionary. Cleveland, Ohio: Wiley Publishing. 2010. Arquivado dende o orixinal o 23 de outubro de 2016. Consultado o 26 de marzo de 2017. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Libbie Hyman (1961). "Subclass 1. Branchiopoda". The Invertebrata (4th ed.). Cambridge University Press. pp. 368–375. 
  7. ↑ Sol Felty Light (1970). "Phylum Arthropoda". Intertidal invertebrates of the central California coast. University of California Press. pp. 112–210. ISBN 978-0-520-00750-5. 
  8. ↑ Pierre André Latreille (1831). Georges Cuvier, ed. The Crustacea, Arachnides and Insecta. The animal kingdom arranged in conformity with its organization 3. Henry M'Murtrie (trans.). G. & C. & H. Carvill. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 Denton Belk (2007). "Branchiopoda". En Sol Felty Light; James T. Carlton. The Light and Smith Manual: Intertidal Invertebrates from Central California to Oregon (4th ed.). University of California Press. pp. 414–417. ISBN 978-0-520-23939-5. 
  10. ↑ D. R. Khanna (2004). "Segmentation in arthropods". Biology of Arthropoda. Discovery Publishing House. pp. 316–394. ISBN 978-81-7141-897-8. 
  11. ↑ J. M. Melack (2009). "Saline and soda lakes". En Sven Erik Jørgensen. Ecosystem Ecology. Academic Press. pp. 380–384. ISBN 978-0-444-53466-8. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Luc Brendonck, D. Christopher Rogers, Jorgen Olesen, Stephen Weeks & Walter R. Hoch (2008). Estelle V. Balian; Christian Lévêque; Hendrik Segers; Koen Martens, eds. "Freshwater Animal Diversity Assessment: Global diversity of large branchiopods (Crustacea: Branchiopoda) in freshwater". Hydrobiologia. Developments in Hydrobiology 198 595 (1): 167–176. ISBN 978-1-4020-8258-0. doi:10.1007/s10750-007-9119-9. 
  13. ↑ Paul Selden & John R. Nudds (2004). "The Rhynie Chert". Evolution of Fossil Ecosystems (2nd ed.). Manson Publishing. pp. 47–58. ISBN 978-1-84076-041-5. 
  14. ↑ "Introduction to Branchiopoda". University of California, Berkeley. Consultado o 5 de agosto de 2011. 
  15. ↑ Frederick R. Schram & Stefan Koenemann (2001). "Developmental genetics and arthropod evolution: part I, on legs". Evolution & Development 3 (5): 343–354. PMID 11710766. doi:10.1046/j.1525-142X.2001.01038.x. 
  16. ↑ D. J. Scourfield (1926). "On a new type of crustacean from the old Red Sandstone (Rhynie chert Bed, Aberdeenshire) – Lepidocaris rhyniensis, gen. et sp. nov.". Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences 214: 153–187. JSTOR 92140. doi:10.1098/rstb.1926.0005. 
  17. ↑ "Lepidocaris". The Rhynie Chert Crustaceans. University of Aberdeen. Consultado o 5 de agosto de 2011. 
  18. ↑ J. K. Lowry (2 de outubro de 1999). "Notostraca (Branchiopoda)". Crustacea, the Higher Taxa: Description, Identification, and Information Retrieval. Arquivado dende o orixinal o 23 de xullo de 2011. Consultado o 7 de febreiro de 2011. 
  19. ↑ L. Forró, N. M. Korovchinsky, A. A. Kotov & A. Petrusek (2008). Estelle V. Balian; Christian Lévêque; Hendrik Segers; Koen Martens, eds. "Freshwater Animal Diversity Assessment: Global diversity of cladocerans (Cladocera; Crustacea) in freshwater" (PDF). Hydrobiologia. Developments in Hydrobiology 198 595 (1): 177–184. ISBN 978-1-4020-8259-7. doi:10.1007/s10750-007-9013-5.  doi 10.1007/978-1-4020-8259-7_19
  20. ↑ Douglas Grant Smith & Kirstern Work (2001). "Cladoceran Branchiopoda (water fleas)". En Douglas Grant Smith. Pennak's Freshwater Invertebrates of the United States: Porifera to Crustacea (4th ed.). John Wiley and Sons. pp. 453 488. ISBN 978-0-471-35837-4. 
  21. ↑ Ellen Decaestecker, Luc De Meester & Joachim Mergaey (2009). "Cyclical parthenogeness in Daphnia: sexual versus asexual reproduction". En Isa Schön; Koen Martens; Peter van Dijk. Lost Sex: The Evolutionary Biology of Parthenogenesis. Springer. pp. 295–316. ISBN 978-90-481-2769-6. doi:10.1007/978-90-481-2770-2_15. 
  22. ↑ Joel W. Martin & George E. Davis (2001). An Updated Classification of the Recent Crustacea (PDF). Natural History Museum of Los Angeles County. pp. 1–132. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de maio de 2013. Consultado o 26 de febreiro de 2017. 
  23. ↑ David R. Andrew (2011). "A new view of insectecrustacean relationships II. Inferences from expressed sequence tags and comparisons with neural cladistics". Arthropod Structure & Development 40: 289–302. doi:10.1016/j.asd.2011.02.001. 
  24. ↑ Bjoern M. von Reumont; Ronald A. Jenner; Matthew A. Wills; Emiliano Dell'Ampio; Günther Pass; Ingo Ebersberger; Benjamin Meyer; Stefan Koenemann; Thomas M. Iliffe; Alexandros Stamatakis; Oliver Niehuis; Karen Meusemann; Bernhard Misof (2012). "Pancrustacean phylogeny in the light of new phylogenomic data: support for Remipedia as the possible sister group of Hexapoda" (PDF proofs). Molecular Biology and Evolution 29 (3): 1031–1045. PMID 22049065. doi:10.1093/molbev/msr270.