Cornelis Biezeno

Cornelis Biezeno

Biografía
Nacemento	2 de marzo de 1888 Delft, Países Baixos
Morte	5 de setembro de 1975 (87 anos) Wageningen, Países Baixos
Rector of Delft University of Technology (en)
1949 – 1 de xaneiro de 1951
Rector of Delft University of Technology (en)
1937 – 1938
Datos persoais
Educación	Universidade Técnica de Delft - enxeñaría mecánica (1904–1909) Universidade de Ámsterdam
Actividade
Ocupación	enxeñeiro, profesor universitario
Empregador	Universidade Técnica de Delft, Dutch ordinary professor (en) (1914–1958) Technische Hoogeschool te Bandoeng (en)
Membro de	Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos Academia Alemã de Ciências em Berlim (pt) Academia Prusiana das Ciencias
Obra
Doutorando	Adriaan van Wijngaarden, Warner Tjardus Koiter, Arie van der Neut (en) e Anton Dammes de Pater (en)
Premios
(1960)  Medalla Timoshenko  doutor honoris causa pola Vrije Universiteit Brussel  Honorary doctors of Ghent University (en)  honorary doctor of the University of Amsterdam (en)

Cornelis Benjamin Biezeno, nado o 2 de marzo de 1888 na vila surholandesa de Delft e finado o 5 de setembro de 1975 en Wageninngue, provincia de Güeldres, foi un matemático holandés, destacado profesor da Universidade de Tecnoloxía de Delft.^[1]

Destacou principalmente polos seus estudos dedicados á teoría da estabilidade das estruturas elásticas.

Biezeno estudou matemática aplicada e teoría da elasticidade na Universidade de Tecnoloxía de Delft (TU Delft) entre 1904 e 1909, onde resultou graduado cum laude. Ao pouco tempo, comezou a exercer nesta mesma institución como profesor titular, primeiro da materia de Resistencia dos Materiais e despos de Matemáticas, e en 1914 obtivo a cátedra de Enxeñaría mecánica. Fointamén reitor da devandita universidades, en dous períodos, entre 1937 e 1938 e, posteriormente, de 1949 a 1951.^[2]

Biezeno dedicouse primeiro á resolución por métodos xeométricos de problemas de mecánica estática, deixando ao lado os principios de enerxía (e, particularmente, o principio dos traballos virtuais) que era algo  demasiado abstracto. O tratado que escribiu con Richard Grammel, Technische Dynamik (1939), que foi unha referencia no ámbito xermano posterior á segunda guerra mundial, é unha testemuña desa dedicación.

A lectura do tratado de elasticidade de Love e o continuo perfeccionamento das máquinas calculadoras convencérono, no entanto, do maior interese do enfoque analítico que do xeométrico.^[3]

A partir de aí, dedicouse ao estudo da estabilidade das estruturas elásticas, continuando as investigacións iniciadas neste campo por Richard Vynne Southwellen 1913.^[4]

Biezeno foi un dos organizadores do I Congreso Internacional de Mecánica Aplicada (Delft, 1924). Foi nomeado doutor honoris causa polas universidades de Gante, de Ámsterdam e a Libre de Bruxelas. En 1939 entro a formar parte do Real Instituto de Ciencias dos Países Baixos e en 1960 foi galardoado coa Medalla Timoshenko, xunto co seu estreito colaborador Richard Grammel.^[5]

A Real Sociedade Neerlandesa de Enxeñeiros (KIVI) instituíu o Premio Biezeno de Mecánica Sólida (Biezeno Solid Mechanics Award) como recoñecemento ao labor deste científico pioneiro nas investigacións en mecánica sólida nos Países Baixos.^[6]

• Technische Dynamik. Springer Verlag, 1939 (en colaboración con Richard Grammel).
• Engineering Dynamics (catro volumes). Glasgow: Blackie, 1955-1956 (en colaboración con Richard Grammel).
• Editor de: Proceedings of the First International Congress for Applied Mechanics. Delft, 1924.^[7]

• Universidade de Texnoloxía de Delft

• Anniversary volume on applied mechanics, dedicated to C.B. Biezeno by some of his friends and former students on the occasion of his sixty-fifth birthday, March 2, 1953. Stam, 1953 (en inglés)

• Cornelis Benjamin Biezeno. En Mathematics Genealogy Project (en inglés)
• Biezeno, Cornelis Benjamin (1888-1975). En Biographical Dictionary of the Netherlands: 1880-2000 (en neerlandés)