Djémila
Djémila | |
---|---|
Ruínas do teatro romano de Djémila. | |
Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
País | Alxeria |
Tipo | Cultural |
Criterios | III, IV |
Inscrición | 1982 (6ª sesión) |
Rexión da UNESCO | Estados árabes |
Identificador | 191 |
Djémila (en cabilo: Ğamila; árabe: جميلة, a Fermosa, latín: Cuicul ou Curculum), anteriormente Cuicul, é unha pequena aldea montañosa en Alxeria, preto da costa norte ao leste de Alxer, onde atópanse algunhas das mellores ruínas preservados bérberes-romanas atopados no norte de África. Está situado na rexión limítrofe con Constantinois e Petite Kabylie (Basse Kabylie).
En 1982, Djémila converteuse en Patrimonio da Humanidade da UNESCO pola súa singular adaptación da arquitectura romana a un ambiente montañoso. Os edificios máis significativos no antigo Cuicul inclúen un teatro, dous foros, templos, basílicas, arcos, rúas e casas. As ruínas excepcionalmente ben conservadas rodean o foro de Harsh, unha gran praza pavimentada cunha entrada marcada por un maxestoso arco.
Cuicul romana
Djémila é xunto a Timgad e Tipasa unha das tres colonias romanas máis importantes da actual Alxeria
A cidade, co nome de Cuicul, construíuse 900 m por riba do nivel do mar durante o século I d.C. (ano 96) como unha gornición militar romana situada nun estreito altiplano triangular na provincia de Numídia. O terreo é algo accidentado, localizado na confluencia de dous ríos. O seu nome é o dun pobo ou un lugar Bérber que non se latinizou.
Os construtores de Cuicul seguiron un plan estándar cun foro no centro e dúas rúas principais, o Cardo Maximus e o Decumanus Maximus, que compoñen os eixes principais.[1] A cidade estaba inicialmente poboada por unha colonia de soldados romanos de Italia, e eventualmente converteuse nun gran mercado comercial. Os recursos que contribuíron á prosperidade da cidade eran esencialmente agrícolas (cereais, olivos e granxas).
Baixo os Antoninos, a cidade foi adornada cun foro, capitolio, varios templos, curia, un mercado e un teatro. Coa construción dos grandes baños termais o reinado de Cómodo marca a extensión da cidade cara ao sur.
Durante o reinado de Caracalla no século III, os administradores de Cuicul derribaron algunhas das antigas murallas e construíron un novo foro. Rodeárono con edificios maiores e máis impresionantes que os que bordeaban o antigo foro. O terreo obstaculizaba o edificio, de modo que construíron o teatro fóra das murallas da cidade, o cal foi excepcional. A cidade aos poucos volveuse unha cidade na que se podía vivir ben, e na que se desenvolveron luxosas casas.
A Antigüidade tardía viu a Cuicul seguir cunha dinámica vida urbana: construíuse un barrio cristián con basílica e batistério, na parte sur da cidade e unha basílica civil, as luxosas casas dos nobres non pararon de engrandecerse, equipando-se con baños privado e cun espazo considerable para recepcións (basílicas privadas). A casa de Europa ou de Castorius revelan este estilo de vida dos ricos e os líderes e conservaron unha gran decoración en mosaicos.
"Cuicul" foi ocupado no 431 polos vándalos que perseguiron o catolicismo ata a súa saída provisional logo de acordos con Xenserico en 442.
A cidade foi abandonada lentamente logo da caída do Imperio Romano durante os séculos V e VI. Houbo algunhas melloras baixo o emperador Xustiniano I, con reforzos nos muros, pero caeu no esquecemento a finais do século VI.
Máis tarde os musulmáns dominaron a rexión, pero non volveron a ocupar o sitio de Cuicul, que renomearon como Djémila ("fermosa" en árabe)
Dado o estado de conservación das ruínas, a cidade foi inscrita na lista de Patrimonio da Humanidade en 1982.
Residentes notábeis
Varios importantes africanos romanizados naceron en Cuicul:[2]
- Lucius Alfenus Senecio: gobernador de Britannia (205 a 207).
- Gaius Valerius Pudens: gobernador de Britannia.
- Claudius Subatianus Aquila: gobernador de Mesopotamia e Exipto.
- Claudius Subatianus Proculus: gobernador de Numidia.
Galería
-
Panorama de Cuicul
-
o Macellum
-
Arco de Caracalla
-
Foro construído por Septimio Severo
-
Templo de Gens Septimia
-
Barrio cristián
-
Área bautismal cristiá
-
Museo
-
Teatro romano
-
Teatro romano
Notas
- ↑ Djemila, Morocco, Algeria, & Tunisia, Geoff Crowther and Hugh Finlay, Lonely Planet, 2nd Edition, abril de 1992, pp. 298 - 299.
- ↑ Anthony R. Birley, Septimius Severus, the African Emperor, Éd. Routledge, ISBN 0-415-16591-1
Véxase tamén
Ligazóns externas
- Djemila, AlxeriaArquivado 19 de decembro de 2005 en Wayback Machine.
- Páxina oficial da UNESCO de Cuicul-Djémila
- Fotos de Cuicul (Djemila)