Gabriel Milito
| Gabriel Milito | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Información persoal | |||
| Nome | Gabriel Alejandro Milito | ||
| Nacemento | 7 de setembro de 1980 (43 anos) | ||
| Lugar de nacemento | Bernal | ||
| Altura | 1,79 m. | ||
| Posición | Defensa | ||
| Carreira xuvenil | |||
| Independiente | |||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1997–2003 | Independiente | 123 | (3) |
| 2003–2007 | Zaragoza | 137 | (5) |
| 2007–2011 | Barcelona | 48 | (1) |
| 2011–2012 | Independiente | 31 | (0) |
| Selección nacional | |||
| 2000–2012 | Arxentina | 42 | (1) |
| Na rede | |||
  | |||
|
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Gabriel Alejandro Milito, nado o 7 de setembro de 1980 en Bernal (Buenos Aires), é un exfutbolista arxentino. Xogaba de defensa central e foi internacional coa selección arxentina.
Traxectoria
Naceu en Bernal, na provincia de Buenos Aires, na Arxentina. É o irmán máis novo do dianteiro do Inter de Milán Diego Milito. Xoga de defensa (normalmente de central ou de líbero). Ten unha boa visión de xogo en canto a pases longos e un gran remate de cabeza. Xogou tamén nun club chamado "Viejo Bueno" (Quilmes) co seu irmán Diego Milito.
Fixo as inferiores e debutou en Primeira División no seu primeiro equipo, Independiente de Avellaneda onde xogou desde 1997 ata 2003 e gañou o Torneo Apertura 2002 sendo o capitán e unha da principais figuras dese equipo.
En 2003 fichou polo Real Zaragoza, despois de que o Real Madrid descartáseo por uns problemas físicos no seu xeonllo dereito, da que fora operado en 2001. No conxunto "maño" realizou catro tempadas rendendo a un nivel altísimo, xogando todos os partidos de Liga e Copa do Rei nestes anos. En Zaragoza chegou a ser un gran líder, sendo unha icona tamén para a afección blanquilla que aínda segue recordando a súa grande etapa. Ao ano de chegar a Zaragoza gañou a Copa do Rei.[1]
En 2007 ficha polo FC Barcelona por 20,5 millóns de euros por 4 tempadas e unha cláusula de rescisión de 90 millóns de €.[2] O eterno rival, Real Madrid, descartouno no seu día seguindo as recomendacións dos servizos médicos do club que prognosticaron que o seu xeonllo dereito podería sufrir lesións no futuro e desde Madrid temíase que seguise alcanzando os grandes niveis de fútbol que alcanzou en Zaragoza. Pero 10 meses despois aínda que o seu xeonllo dereito continuaba en perfecto estado foi a esquerda a que rompeu.
O 19 de xullo de 2007 realizou a revisión médica satisfactoriamente e posteriormente foi presentado co dorsal 12, pero finalmente outórgaselle ao comezo da Tempada 2007-2008 o número 3.
Debutou co club azulgrana o día 15 de agosto de 2007 ante o Bayern de Múnic. Saíu na segunda parte para suplir a Lilian Thuram. O partido, correspondente ao Trofeo Joan Gamper, gañouno o Barcelona por 4-0.
O 29 de abril de 2008, contra o Manchester United na Liga de Campións, Milito vólvese a lesionar gravemente do xeonllo dereito estando como mínimo entre 6 a 12 meses de baixa.[3] A operación do arxentino foi complicada, xa que tivo que ser intervido en ambos os xeonllos para extraer da esquerda un anaco do tendón rotuliano para inserirllo na dereita, a danada.
Para a tempada 2008-2009 cambiou o dorsal número 3 que levou na tempada 2007-2008 polo dorsal 18. O 26 de febreiro de 2009, Gabriel volve adestrar cos seus compañeiros aínda que aínda non ten o alta médica para xogar todo un partido. Pero, como a operación do 13 de maio de 2008 non acabou cos seus problemas, o 6 de xuño de 2009, tras trece meses de baixa cando o diagnóstico inicial era de seis, o xogador ten que ser sometido a unha nova artroscopia no seu xeonllo dereito co obxectivo de solucionar os problemas que arrastra.
O 30 de novembro de 2009 Milito recibiu o alta médica e o xoves 7 de xaneiro do 2010 volveu xogar de titular logo de 18 meses de recuperación, a prensa cualificou como positiva o labor do veterano traseiro central.
Selección nacional
En 1999 formou parte da Selección xuvenil que gañou o Campionato Suramericano Sub-20 disputado na Arxentina.
En 2005 participou na Copa FIFA Confederacións realizada en Alemaña, onde a Arxentina chegou á final do torneo, pero perdeu fronte ao Brasil.
En 2006 disputou o Mundial de Alemaña, Arxentina caeu por penais en cuartos de final fronte aos anfitrións.
En 2007 xogou a Copa América de Venezuela, na cal terminou subcampión por detrás do Brasil.
Participacións en Copas do Mundo
| Mundial | Sede | Resultado |
|---|---|---|
| Copa Mundial de Fútbol de 2006 | Alemaña | Cuartos de final |
Palmarés
Campionatos nacionais
Campionatos internacionais
| Título | Club(*) | País | Ano |
|---|---|---|---|
| Suramericano Sub-20 | Selección arxentina | Arxentina | 1999 |
| Liga de Campións da UEFA | FC Barcelona | Roma | 2009 |
| Supercopa de Europa | FC Barcelona | Mónaco | 2009 |
| Copa Mundial de Clubs | FC Barcelona | Abu Dabi | 2009 |
| Liga de Campións da UEFA | FC Barcelona | Londres | 2011 |
(*) Incluíndo a selección nacional.
Notas
- ↑ "Hasta siempre, Mariscal". Aragón Digital (en castelán). 11 de xullo de 2011. Consultado o 11 de decembro de 2018.
- ↑ "Begiristain: "Milito era a mellor opción" - 20minutos.es".
- ↑ "Barcelona: Milito estará seis meses de baja - AS.com" (en castelán).
Véxase tamén
Ligazóns externas
 | ||
| Control de autoridades |
|
|---|
