Gran Premio de España de 1987

Gran Premio de España de 1987

Tipo	Gran Premio de España
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1987
Distancia do evento	72
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto Permanente de Jerez (Xerez da Fronteira) 36°42′30″N 6°02′03″O / 36.708333333333, -6.0341666666667Coordenadas: 36°42′30″N 6°02′03″O / 36.708333333333, -6.0341666666667
País	España
Data	27 de setembro de 1987
Competición
Primeiro posto	Nigel Mansell
Pole position	Nelson Piquet
Volta máis rápida	Gerhard Berger

O Gran Premio de España de 1987 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no Circuíto Permanente de Xerez en Jerez de la Frontera, España o 27 de setembro de 1987. A carreira foi a décimo terceira rolda da tempada 1987 de Fórmula Un. Foi o 29º Gran Premio de España e a segunda que se celebrou en Xerez. A carreira disputouse sobre 72 voltas no circuíto de catro quilómetros para un distancia da carreira de 304 quilómetros.

A carreira foi gañada polo piloto británico Nigel Mansell pilotando un Williams FW11B. Mansell conseguiu a vitoria por 22 segundos sobre o francés Alain Prost pilotando un McLaren MP4/3. O compañeiro de equipo de Prost o sueco Stefan Johansson terminou terceiro. Foi a quinta vitoria da tempada 1987 de Mansell. Esa vitoria, xunto co cuarto lugar de Nelson Piquet, deu ao equipo Williams F1 o seu terceiro campionato de construtores a falta de tres carreiras para finalizar a tempada. A brecha entre Williams e McLaren era de cincuenta puntos. A vitoria de Mansell, foi o comezo dun ataque final na tempada. Recortou a distancia con Piquet a 18 puntos, pasando a Ayrton Senna no segundo posto da clasificación.

Resumo

A carreira gañouna con comodidade Nigel Mansell que pasou ao pole Nelson Piquet ao final da primeira volta. A batalla polo terceiro posto (logo polo segundo) liderouna a maior parte do tempo Ayrton Senna, que do mesmo xeito que o ano anterior tratou de completar a carreira sen ter que cambiar os pneumáticos. Tanto Senna como Lotus eran da opinión de que o sistema computarizado de suspensión activa do 99T contribuiría a conservar os seus pneumáticos durante toda a carreira.

Senna tiña detrás aos dous Ferraris, ao McLaren de Prost e ao Benetton de Thierry Boutsen, ao que posteriormente sumouse Piquet logo dunha lenta parada en boxes. Volta tras volta, Senna mantivo baixo control a todos os interesados. O Lotus-Honda era moi rápido en liña recta cunha configuración de baixa carga aerodinámica, pero era lento a través dos moitos xiros e curvas de Xerez. Os perseguidores de Senna non puideron pasalo na longa recta do Pit e como Xerez ten en xeral unha gran cantidade de po e area no trazado, tampouco podían pasalo nas curvas sen perder agarre.

Con todo, a decisión de Senna de non cambiar pneumáticos non saíu ben, e pronto comezaron a deteriorárselle, e Piquet, Prost e Boutsen pasárono sen dificultade, pouco despois, tanto Piquet como Boutsen cometeron dous erros que terminaron en trompo, deixando o 2º e 3º lugar do podio aos dous McLaren con Prost segundo e Johansson terceiro. O belga de Benetton viuse obrigado a retirarse. Mansell gañou a carreira sen rivais, terminando por diante dos dous McLaren, e os brasileiros Piquet e Senna. En sexto lugar, logrando o último punto, terminou Philippe Alliot de Larrousse.

Clasificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	72	1:49:12.692	2	9
2	1	Alain Prost	McLaren-TAG	72	+ 22.225	7	6
3	2	Stefan Johansson	McLaren-TAG	72	+ 30.818	11	4
4	6	Nelson Piquet	Williams-Honda	72	+ 31.450	1	3
5	12	Ayrton Senna	Lotus-Honda	72	+ 1:13.507	5	2
6 (1)	30	Philippe Alliot	Lola-Ford	71	+ 1 volta	17	1
7 (2)	4	Philippe Streiff	Tyrrell-Ford	71	+ 1 volta	15
8	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	70	Sen combustible	13
9	11	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	70	+ 2 voltas	18
10	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	70	+ 2 voltas	12
11	9	Martin Brundle	Zakspeed	70	+ 2 voltas	20
12 (3)	16	Ivan Capelli	March-Ford	70	+ 2 voltas	19
13	7	Riccardo Patrese	Brabham-BMW	68	+ 4 voltas	9
14	23	Adrián Campos	Minardi-Motori Moderni	68	+ 4 voltas	24
15	27	Michele Alboreto	Ferrari	67	Motor	4
16	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	66	Accidente	8
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	62	Motor	3
Ret	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	55	Colisión	16
Ret	25	René Arnoux	Ligier-Megatron	55	Colisión	14
Ret	10	Christian Danner	Zakspeed	50	Transmisión	22
Ret	24	Alessandro Nannini	Minardi-Motori Moderni	45	Turbo	21
Ret	19	Teo Fabi	Benetton-Ford	40	Freos	6
Ret	8	Andrea de Cesaris	Brabham-BMW	26	Caixa de cambios	10
Ret	26	Piercarlo Ghinzani	Ligier-Megatron	24	Encendido	23
Ret	14	Pascal Fabre	AGS-Ford	10	Embrague	25
Ret	32	Nicola Larini	Coloni-Ford	8	Suspensión	26
NSC	21	Alex Caffi	Osella-Alfa Romeo
NSC	21	Franco Forini	Osella-Alfa Romeo
Fonte:[1]

Notas

• Os números entre parénteses refírense ás posicións dos participantes con motores normalmente aspirados que competían polo Jim Clark Trophy.

Posicións logo da carreira

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos nos catro grupos de clasificación.

Notas

Véxase tamén

Ligazóns externas