Kindertotenlieder

Kindertotenlieder (en galego Canción á morte dos nenos) é un ciclo de cancións composta por Gustav Mahler, baseándose no ciclo poético do mesmo título de Friedrich Rückert. A composición musical realizouse entre os anos 1900 e 1902[1]. A estrea do ciclo aconteceu no 1905 en Viena[1].

Contexto

Os poemas orixinais foron escritos por Rückert trala morte dos seus dous fillos de 3 e 4 anos, no 1833. En total eran 423 poemas de carácter privado, mais vanse publicar trala morte de Rückert. Neles reflíctense os diferentes estadios psicolóxicos polos que atravesou o propio poeta: primeiro un sentimento de incredulidade. Segundo, descríbese coma o paso do tempo non diminúe a dor, senón que a aumenta debido as lembranzas xurdidas na vida cotiá. E por último a negación e a ilusión ficticia de que os fillos aínda están vivos. O ciclo remata cunha aceptación consoladora do eterno repouso dos nenos. No Posromanticismo era moi común ó culto á dor e ó loito. No caso de Mahler, ademais, entendíase a dor coma o camiño necesario para a salvación do artista.

Estilo

As cancións forman un ciclo coma tal, xa que hai ligazóns musicais, motívicas, harmónicas e de carácter entre cada unha das cancións. Musicalmente aparece moi relacionada coa sexta sinfonía. Sorprende a utilización da sonoridade da celesta. Este instrumento empregouno por primeira vez o compositor Gustave Charpentier no ano 1900, na ópera Louise. Mahler dirixiu a estrea desta obra no 1905, e dende entón empregou o instrumento nos Kindertotenlieder, na sexta sinfonía e na súa obra Das Lied von der Erde.

Véxase tamén

Notas

  1. 1,0 1,1 Mahler Gustav (1905). Wiener Philharmonischer Verlag A. G., Wien, ed. Kindertotenlieder (Songs on the death of infants). No.252. 

Bibliografía

  • Grimalt, Joan: La música de Gustav Mahler: Una guia d'audició. Editorial Duxelm (en catalán)