Macha Méril

Macha Méril
Nome completoМария-Магдалина Владимировна Гагарина e Marija-Magdalina Vlagyimirovna Gagarina
Alcume/outrosMacha Méril
Nacemento3 de setembro de 1940
LugarRabat
NacionalidadeFrancia
RelixiónCristianismo ortodoxo
PaiVladimir Gagarin
Cónxuxe(s)Michel Legrand e Gian Vittorio Baldi
Profesiónactriz de cinema, actriz de teatro, produtora e escritora
Na rede
IMDB: nm0617736 Allocine: 165 Rottentomatoes: celebrity/macha_meril Allmovie: p48547 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Macha Méril, nada como Maria-Magdalena Vladimirovna Gagarina en Rabat o 3 de setembro de 1940, é unha actriz e escritora francesa.

Traxectoria

Os seus pais eran Marie Belsky, que procedía da nobreza ucraína, e o príncipe Vladimir Gagarin, os dous exiliados coas súas familias na Costa Azul trala Revolución de 1917. Naceu mentres seus pais estaban en Rabat por negocios, criándose en Antibes. Durante os combates de novembro de 1942 morreu o seu medio irmán Georges. Cinco anos despois o seu pai finou vítima do tifo e trala súa morte a familia marchou a París,onde asistiu a cursos de literatura na Sorbona. Abandonou estes cursos para se dedicar á actuación, da man de Charles Dullin.

En 1959 comezou a súa carreira cinematográfica con La Main chaude, a primeira realización de Gérard Oury; deseguido marchou a Nova York para estudar no Actors Studio entre 1960 e 1962. Casada co realizador e produtor de cinema italiano Gian Vittorio Baldi en 1969, instalouse en Roma e actuou en varios filmes italianos. En total entre 1959 e 2012, apareceu en 125 filmes, entre os que salientan Une femme mariée (1964) de Jean-Luc Godard, Belle de jour (1967) de Luis Buñuel e Chinesisches Roulette (1976) de Rainer Werner Fassbinder, pero sobre todo é coñecida polos seus papeis de Helga Ulmann en Profondo rosso (1975) de Dario Argento e da dama sen nome en L'ultimo treno della notte (1975) de Aldo Lado. En 1986 recibiu unha candidatura aos premios César polo filme Sans toit ni loi de Agnès Varda. Na televisión participou no programa Les Grosses Têtes e en Ça balance à Paris.

Próxima a Lionel Jospin en 2002, en 2012 fixo público o seu apoio a François Hollande[1].

Filmografía

Macha Méril enMouans-Sartoux en 2012.

Cinema

  • 1959 : Le Signe du Lion, de Éric Rohmer
  • 1960 : La Main chaude, de Gérard Oury
  • 1961 : Mélancholia, de Guy Gilles
  • 1961 : Adorable Menteuse, de Michel Deville
  • 1962 : Le Repos du guerrier, de Roger Vadim
  • 1963 : Mercredi soir, 9 heures..., de Daniel Mann
  • 1964 : Une femme mariée, de Jean-Luc Godard
  • 1964 : Jean-Marc ou la Vie conjugale e Françoise ou la Vie conjugale de André Cayatte
  • 1966 : L'Espion, de Raoul Lévy
  • 1967 : L'Horizon, de Jacques Rouffio
  • 1967 : Belle de jour, de Luis Buñuel
  • 1968 : Au pan coupé, de Guy Gilles
  • 1968 : Ne jouez pas avec les Martiens de Henri Lanoë
  • 1972 : Nous ne vieillirons pas ensemble, de Maurice Pialat
  • 1973 : Les Chinois à Paris, de Jean Yanne
  • 1975 : Profondo rosso, de Dario Argento : Helga Ulmann
  • 1975 : L'ultimo treno della notte, de Aldo Lado
  • 1976 : Chinesisches Roulette, de Rainer Werner Fassbinder : Traunitz
  • 1978 : Va voir maman, papa travaille, de François Leterrier
  • 1978 : Robert et Robert, de Claude Lelouch
  • 1980 : Tendres Cousines, de David Hamilton
  • 1981 : Beau-père, de Bertrand Blier
  • 1981 : Les Uns et les Autres, de Claude Lelouch
  • 1982 : Le Crime d'amour de Guy Gilles
  • 1983 : Mortelle randonnée, de Claude Miller
  • 1983 : Le Grand Carnaval, de Alexandre Arcady
  • 1983 : Au nom de tous les miens, de Robert Enrico
  • 1984 : Les Fauves, de Jean-Louis Daniel
  • 1985 : Les Rois du gag, de Claude Zidi
  • 1985 : Les Nanas de Annick Lanoë
  • 1985 : Sans toit ni loi, de Agnès Varda
  • 1989 : La Vouivre, de Georges Wilson
  • 1996 : Le Fils de Gascogne, de Pascal Aubier
  • 1998 : La fille d'un soldat ne pleure jamais, de James Ivory
  • 2002 : Rien, voilà l'ordre de Jacques Baratier
  • 2009 : Trésor de Claude Berri e François Dupeyron
  • 2012 : Un bonheur n'arrive jamais seul de James Huth

Televisión

  • 1982 : L'Apprentissage de la ville de Caroline Huppert
  • 1985 : Colette, de Gérard Poitou
  • 1988 : La Planète Miracle (voz), serie de doce documentais producidos pola NHK e Antenne 2
  • 1990 : Les mouettes, de Jean Chapot
  • 1996 : Si on faisait un bébé de Christiane Spiéro
  • 1998 : Le Crabe sur la banquette arrière, de Jean-Pierre Vergne
  • 1999 : Tramontane, de Henry Helman
  • 1999 : Belle Grand - Mère de Marion Sarraut
  • 2001 : Belle Grand - Mère 2 de Marion Sarraut
  • 2001 : Un citronnier pour deux, d'Élisabeth Rappeneau
  • 2001 : Méditerranée, de Henry Helman
  • 2002 : Rien ne va plus de Michel Sibra
  • 2002 : L'Agence Coup de Cœur de Stéphane Kurc
  • 2003 : L'Agence Coup de Cœur 2 de Stéphane Kurc
  • 2004 : Clochemerle de Daniel Losset
  • 2004 : Le Fond de l'air est frais, de Laurent Carcélès
  • 2005 : Mademoiselle Gigi de Caroline Huppert
  • 2006 : René Bousquet ou le grand arrangement, de Laurent Heynemann, conDominique Guillo
  • 2007 : C'est arrivé dans l'escalier de Luc Béraud
  • 2011 : Les Nuits d'Alice de Williams Crépin
  • 2012 : Climats - Les Orages de la passion de Caroline Huppert
  • 2012 : À dix minutes des naturistes de Stéphane Clavier
  • 2012 : Malgré elles de Denis Malleval

Teatro

  • 1987 : L'Éloignement de Loleh Bellon
  • 1990 : L'Aiglon de Edmond Rostand
  • 1997 : Bel-Ami de Pierre Laville
  • 2009 : Le Voyage de Victor de Nicolas Bedos
  • 2013 : Rapport intime de Didier Van Cauwelaert

Libros

Culinarios

  • Joyeuses pâtes !, 1986.
  • Moi j'en riz !, Robert Laffont, 1996.
  • Haricots-ci haricots-là, 1999.
  • C'est prêt dans un quart d'heure !, Robert Laffont, 2011.

Autobiografías

  • Biographie d'un sexe ordinaire, Albin Michel, 2003.
  • Si je vous disais, 2004.
  • Un jour, je suis morte, Albin Michel, 2007

Novelas

  • La Star, Grasset, 1982.
  • Love Baba, Albin Michel, 2000.
  • Les Mots des hommes, 2004.
  • Ce soir, c'est ta fête, 2006.
  • Jury, Albin Michel, 2011.
  • Ce qu'il voulait, Albin Michel, 2012.

Relatos

  • L’Amour dans tous ses états, Flammarion, 2014

Teatro

  • Ricochets, 2009

Humor

  • Patati patata, trois petits tours et puis ça va, Albin Michel, 2001.

Antoloxía

  • L'esprit au féminin, Cherche Midi, 2012 écrit avec Christian Moncelet

Notas

Véxase tamén

Ligazóns externas