Mathieu van der Poel

Mathieu van der Poel
Información persoal
Nacemento	19 de xaneiro de 1995 (29 anos) Kapellen, Antuerpen, Bélxica
Nacionalidade	Países Baixos
Disciplina	Ciclocrós e ruta
Twitter:	@mathieuvdpoel
Equipo
Último equipo	Beobank-Corendon
Equipo(s) como afeccionado
2012-2013	IKO Enertherm-BKCP
Equipo(s) Pro
2014-	Beobank-Corendon
Principais vitorias
Campionatos Campionato do Mundo CX: 2015 (elite), 2012 e 2013 (xúnior) Campionato do Mundo Ruta: 2013 (xúnior) Campionato de Europa CX: 2011 e 2012 (xúnior) Campionato dos Países Baixos CX: 2015, 2016 e 2017

Mathieu van der Poel, nado en Kapellen,Bélxica o 19 de xaneiro de 1995, é un ciclista profesional holandés que compite nas modalidades de ciclocrós, bicicleta de montaña e ruta militando nas filas do Corendon-Alpecin.

Biografía

Aínda que foi nado en Bélxica, Mathieu provén dunha familia de ciclistas profesionais. O seu irmán máis vello, David, é compañeiro de equipo de Mathieu xa que tamén foi unha promesa no ciclocrós, de feito, logrou o campionato holandés sub-23 en 2013. O seu pai Adri van der Poel foi un gran ciclista que conseguiu importantes vitorias. Logrou o campionato mundial de ciclocrós en 1996 e seis campionatos nacionais dos Países Baixos. Pero ademais tamén correu na ruta, onde logrou dúas vitorias de etapa no Tour de Francia e tamén varias vitorias en clásicas. E por se non fose pouco, seu avó materno foi Raymond Poulidor, o famoso ciclista francés coñecido como "o eterno segundón" que rematou segundo en tres Tours de Francia e gañou a Volta a España 1964.

Traxectoria

Ciclocrós

No ciclocrós, ten tres títulos mundiais (2015, 2019 e 2020), unha prata (2016) e un bronce (2018). Cinco campionatos holandeses (2015-2020).

Dentro das categorías inferiores, Mathieu arrasou, sobre todo en xúniors, xa quen logrou 2 campionato mundiais xúnior e 2 europeos xúnior de ciclocrós.

Dentro do ciclocrós mantén unha importante rivalidade co belga Woult van Aert que ele arrebatou contra pronostico os títulos mundiais de 2017 e 2018. Esa mesma rivalidade pasou posteriormente ás carreiras en estrada^[1].

Estrada

Na disciplina de ruta a pesar de ser un ciclista prometedor dende que foi campión do mundo júnior no 2013 acadou resultados discretos ata o ano 2017 comezou a ter un calendario específico en estrada. Destaca en probas clásicas.

En 2017 conseguiu a vitoria na clasificación xeral en Boucles de la Mayenne, mais dúas etapas, ademais de gañar unha etapa na Volta a Bélxica e outras vitorias menores.

2018 vai a ser o ano da súa confirmación acadando a campionato nacional de Holanda e repetindo primeiro posto nos Boucles de la Mayenne. Cae tamén o seu favor o Tour de Limburgo e dúas tiradas da Artic Race de Noruega. Nos campionatos de Europa vai rematar so por detrás do italiano Matteo Trentin.

En 2019 lucindo ás cores de campión nacional vai ser o ano da súa explosión converténdose nun dos ciclistas mais admirados polo público grazas á vitorias como a da Amstel Gold Race onde entrando no último quilómetro da proba nun grupo atrasado da cabeza de carreira e lanzando un esprint desde mol lonxe conseguiu cruzar a linamos de meta o primeiro. Sumaría vitorias en Brabantse Pijl e Dwars door Vlaanderen ademais da primeira posición en etapas da Artic Race, Tour de Anatolia, Circuit de la Sarthe e tres mais no Tour of Britain onde acadaría tamén a clasificación xeral^[2].

No Campionato do mundo de Yorkshire de 2019^[3], que se realizou nunhas condicións meteorolóxicas durísimas e no que Van de Poel era un dos máximos favoritos, protagonizou un dos momentos estelares cando estando a dez quilómetros de meta nun grupo de cinco corredores que incluía a Gianni Moscon e Matteo Trentin de Italia, Stefan Küng de Suíza e Mads Pedersen quedou absolutamente sen folgos e cortouse do grupo perdendo todas as súas posibilidades.

Palmarés

Ciclocrós

*:competición en curso

Ruta

Notas

Véxase tamén

Outros artigos

• Adri van der Poel
• Raymond Poulidor

Ligazóns externas

• Perfil de Mathieu van der Poel en Cycling Archives