Pedro de Betancur

Pedro de San José Betancur
Biografía
Nacemento21 de marzo de 1626 en Vilaflor de Chasna, Tenerife, España
Pasamento25 de abril de 1667 en Antigua Guatemala, Guatemala
Proceso de canonización
Beatificación22 de xuño de 1980 por Xoán Paulo II
Canonización30 de xullo de 2002 por Xoán Paulo II
Veneración
Venerado/a enIgrexa Católica
Festividade24 de abril
Santuario principalCova do Santo Hermano Pedro e Santuario do Santo Hermano Pedro (Tenerife, España) e Igrexa de San Francisco O Grande (Antigua Guatemala, Guatemala)
Patrón/a dePopularmente coñecido como o patrón das Illas Canarias, Guatemala, dos sen teito e dos que atenden aos enfermos.[1]

Pedro de San José Betancur, nado en Vilaflor de Chasna, Tenerife, o 21 de marzo de 1626 e finado en Antigua Guatemala, Guatemala, o 25 de abril de 1667, coñecido como Santo Hermano Pedro, foi un monxe franciscano e misioneiro español, fundador da Orde dos Betlemitas.

Biografía

Naceu en Vilaflor, no sur da illa de Tenerife, no seo dunha familia de campesiños. Segundo as crónicas, mostrou desde pequeno unha profunda relixiosidade.[2]

Con 23 anos marchou a Guatemala como misioneiro. Alá fundou hospitais e centros de saúde para os sen teito, espallando a súa caridade por toda América Central.

Tumba do santo en Guatemala.

Foi fundador do primeiro hospital convalecente e da primeira escola popular para nenos e adultos na que, no marco da América hispana do século XVII, non houbo aceptación de persoas por raza ou sexo: os nenos poderían participar igualmente e mozas, brancos, indíxenas, negros e mestizos. Foi tamén o iniciador dun movemento hospitalario para estranxeiros, sacerdotes e estudantes.[3]

Describiuse como unha personalidade dotada, con gran facilidade para comunicarse con todo tipo de persoas, disciplinado consigo mesmo e compasivo cos demais. Utilizou métodos de ensinanza eficaces e, en certa medida, innovadores (premios, reforzos, copilemas, cancións), ao introducir o concepto de convalecencia no campo da saúde.[3]

O 25 de abril de 1667 morreu en Antigua Guatemala.

O papa Xoán Paulo II declarouno Santo o 30 de xullo de 2002 na Cidade de Guatemala, durante a súa terceira visita ao país. Así, o Hermano Pedro tornouse o primeiro santo das Illas Canarias, de Guatemala e América Central.

Santuarios

Cova do Santo Hermano Pedro, Tenerife.

A tumba de San Pedro de Betancur atópase na Igrexa de San Francisco O Grande en Antigua Guatemala e é un lugar de peregrinación. En Tenerife, a Cova do Santo Hermano Pedro está situada no sur da illa, nun deserto fóra do pobo de El Médano. Neste lugar o santo se refuxiou no inverno co seu gando e tamén foi o seu lugar de oración. Tamén un importante lugar de veneración é o Santuario do Santo Hermano Pedro, que está construído no seu lugar de nacemento en Vilaflor.[4]

Rutas tradicionais dedicadas ao Santo

En Tenerife celébrase o chamado "Camiño do Hermano Pedro" cada ano, que é unha ruta pastoral que o santo viaxou para pasar co seu rabaño ao longo da rexión de Chasna. Esta ruta parte desde Vilaflor ata a cova do Santo. Actualmente, durante a festa do santo de abril, centos de peregrinos percorren este percorrido que ten un grande interese relixioso-histórico.[5]

En Guatemala hai outro camiño similar. Neste caso é unha ruta turística que conmemora a canonización de San Pedro de San José de Betancourt, que permite un percorrido polos monumentos da Antiga Guatemala vinculados ao santo.[6]

Notas

Véxase tamén

Ligazóns externas