Silviano Santiago

Silviano Santiago

Biografía
Nacemento	29 de setembro de 1936 (88 anos) Formiga, Brasil (pt)
Educación	Université Paris-Sorbonne (1960–1962) Universidade Federal de Minas Gerais - título de grao (1956–1959)
Actividade
Campo de traballo	Belas letras, literatura francesa (pt) , French poetry (en) , crítica literaria, translation from French (en) e tradução para português (pt)
Ocupación	poeta, crítico literario, tradutor, novelista, escritor, profesor universitario
Membro de	Academia Mineira de Letras (pt)
Premios
(2022)  Premio Camões (2020)  Premio Ezequiel Martínez Estrada (pt) (2014)  Premio José Donoso (2013, 2013)  Prêmio Machado de Assis (2005)  Orde do Mérito Cultural (1993)  Premio Jabuti de Literatura

Silviano Santiago, nado en Formiga, MG, o 29 de setembro de 1936, é un ensaísta, poeta, profesor narrador e novelista brasileiro. Está considerado un dos máis grandes escritores brasileiros da actualidade.^[1]

Con dez anos trasladouse a Belo Horizonte. En 1954, comezou a escribir para unha revista de cine. Colaborou na creación e publicación da revista Complemento, en 1955. En 1959, licenciouse en Literatura Neolatina.^[2]

Vivindo en Río de Xaneiro, especializouse en literatura francesa, o que o levou a doutorarse na Universidade de París,^[3] a Sorbona, onde descifrou o manuscrito Moedeiros Falsos de André Gide.^[4]

Solicitou desde París o posto de instrutor na Universidade de Novo México, en Albuquerque, entre 1962 e 1964. En 1969, publicou a antoloxía Brasil en Nova York .

Asistiu ás universidades de Rutgers, Toronto, Nova York, Buffalo e Indiana . En Brasil, foi profesor na Pontificia Universidade Católica de Río de Xaneiro e na Universidade Federal Fluminense.^[5]

En 1975, publicou unha antoloxía de prosa e verso de Ariano Suassuna e a edición comentada da novela Iracema.^[6] Ao ano seguinte, participou no X Festival de Inverno de Ouro Preto .

En 1985 publicou as súas traducións dos Poemas de Jacques Prévert e, dez anos máis tarde, traduciu Why I Love Barthes , de Alain Robbe-Grillet. Foi designado polo Ministro de Cultura como membro da Comisión xulgadora do Premio Nacional de Literatura 1989.

Axudou a Heloísa Buarque de Hollanda e ao seu equipo a montar o Programa Avançado de Cultura Contemporânea (PACC), en 1994.^[7] Ao ano seguinte, participou no II Encontro Internacional de Poetas, na Universidade de Coimbra.^[8]

En 1996, participou na conferencia de Toronto sobre o proxecto History of Latin American Literature, que se orixinou en Bellagio.^[9]

En 2013, recibiu o prestixioso Premio Machado de Assis, da Academia Brasileira das Letras, polo seu traballo en conxunto. En 2015 gañou o Premio Oceanos de Literatura en Lingua Portuguesa.^[10]

En 2020 recibiu o Premio Ezequiel Martínez Estrada, concedido pola prestixiosa Casa das Américas.

En 2022 recibiu o Premio Camões.^{[11] [12]}

• Duas faces (1961). Publicado xunto con Ivan Ângelo.
• O banquete (1970).
• Os Velhos (1995). Revista Complemento.
• Keith Jarrett en Blue Note (1996). (improvisacións de jazz).
• Histórias Mal Contadas (2005).
• Anônimos (2010).

• O olhar (1974).
• Iracema (1975). Edición comentada da novela de José de Alencar.
• Em liberdade (1981).
• Stella Manhattan (1985).
• Uma história de família (1993).
• Viagem ao México (1993).
• De cócoras (1999).
• O falso mentiroso: memórias (2004).
• Heranças (2008).
• Mil rosas roubadas (2014). Gañador do Premio Oceans 2015.^[13]
• Machado (2016 ). Gañador do Premio Jabuti 2017 nas categorías de Novela e Libro do Ano e segundo clasificado no Premio Oceanos 2017 .

• Carlos Drummond de Andrade (1976 ).
• Ma literatura nos trópicos; ensaios sobre dependência cultural (1978 ).
• Vale quanto pesa; ensaios sobre questões político-culturais (1982 ).
• Brasilianische Literatur der Zeit der Militärherrschaft (1964-1988) (1988 ). Organizador deste traballo sobre literatura brasileira no período 1964 a 1988.
• Nas malhas da letra (1989 ).
• The Space in-between - ensaios sobre cultura latinoamericana (2001 ). Antoloxía de ensaios editado por Ana Lúcia Gazzola, ^[14] en Duke University Press.
• O cosmopolitismo dos pobres: crítica literária e crítica cultural (2004 ) .
• As raízes e o labirinto de América Latina (2006 ).
• A vida como literatura: o amanuense Belmiro (2006).
• Ora (Direis) puxar conversa! (2006 ).
• A vida como literatura : O amanuense Belmiro (2006 ).

• 4 poetas (1960). Publicado xunto con outros autores.
• Brasil: prosa e poesia (1969 ). Antoloxía publicada en Nova York.
• Salto (1970).
• Ariano Suassuna (1975 ). Antoloxía comentada.
• Crescendo durante a guerra numa província ultramarina (1976)
• Poemas (1985 ). Tradución do libro de Jacques Prévert.
• Cheiro forte (1995).

• Glosario de Derrida (1976 ). Supervisor desta publicación polos seus estudantes de máster en Literatura da PUC-RJ.
• Por que amo Barthes (1995). Tradución do libro de Alain Robbe-Grillet)
• Intérpretes do Brasil (2000). Organizador deste traballo en tres volumes, que reúne textos de autores que pensaron sobre Brasil).
• Carlos e Mário (2002). Organización e notas da correspondencia completa entre Mário de Andrade e Carlos Drummond de Andrade).
• República das Letras, de Gonçalves Dias a Ana Cristina César: cartas de escritores brasileiros: 1965-1995 (2003). Organizador.
• Genealogia da Ferocidade (2017). Análise da obra Grande Sertão: Veredas de Guimarães Rosa).^[15]
• Menino sem passado: (1936-1948) (2021). Autobiografía.