Vicerreinado de Nova Granada
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Estado desaparecido | Imperio Español  | ||||
| Capital | Bogotá | ||||
| Datos históricos | |||||
| Precedido por | |||||
| Creación | 12 de outubro de 1717 | ||||
| Disolución | 27 de setembro de 1819 | ||||
| Sucedido por | Gran Colombia | ||||
| Moeda | Real español | ||||
O Vicerreinado de Nova Granda (en castelán: Virreinato de Nueva Granada), tamén coñecido como Vicerreinado de Santafé ou Vicerreinado do Novo Reino de Granada, foi unha entidade territorial, integrante do Imperio Español, estabelecida pola Coroa (1717-1723, 1739-1810 e 1816-1819) na derradeira fase da colonización española de América. Foi creado polo rei Filipe V en 1717 dentro da nova política dos borbóns e suspendido en 1723, por problemas financeiros, sendo reinstaurado en 1739 até que o movemento independentista o disolve de novo en 1810. En 1815, foi reconquistado polo exército do rei Fernando VII, sendo novamente restaurado, até que o exército libertador logrou a súa independencia definitiva do poder español en 1819.
A capital do vicerreinado foi Santafé (Bogotá).[1] O escudo de armas do vicerreinado foi herdado por Bogotá, que o conserva como insignia.
Notas
- ↑ "Se restablece el Virreinato de la Nueva Granada". Biblioteca Luis Ángel Arango. Arquivado dende o orixinal o 12 de novembro de 2012. Consultado o 5 de agosto de 2012.
Véxase tamén
Ligazóns externas
- Arquivo Xeral da Nación (Colombia) (1997). "Documentos que hicieron un país". Biblioteca Luis Ángel Arango. Arquivado dende o orixinal o 03 de marzo de 2012. Consultado o 5 de agosto de 2012.
