Xu (emperatriz)

Xu
Nacemento2 de maio de 1362 e 5 de marzo de 1362
Lugar de nacementoNanjing
Falecemento6 de agosto de 1407
Lugar de falecementoNanjing
Causadoenza
SoterradaChangling
NacionalidadeYuan e Dinastía Ming
EtniaPobo han
RelixiónBudismo
Ocupaciónescritora e poeta
PaiXu Da
CónxuxeYongle
FillosHongxi, Zhu Gaoxu, Zhu Gaosui, Princess Yong'an, Princess Yongping, Princess Ancheng e Princess Xianning
IrmánsXu Zengshou, Xu Yingxu e Xu Huizu
editar datos en Wikidata ]

Emperatriz Xu (chinés tradicional e simplificado: 徐皇后; pinyin: Xú Huánghòu; Wade-Giles: Hsü2 Huang2-hou4), formalmente coñecida como Emperatriz Renxiaowen (chinés tradicional e simplificado: 仁孝文皇后; pinyin: Rénxiàowèn; Wade-Giles: Jen2-hsiao4-wen2), nada en 1362 e finada en xullo de 1407, foi a emperatriz consorte do emperador Yongle e a terceira emperatriz da dinastía Ming da China. Foi unha muller moi educada, afeccionada a coleccionar biografías de mulleres virtuosas, unha actividade conectada coa política da corte.

Traxectoria

Xu Yihua naceu no ano 1362, sendo a filla máis vella de Xu Da e da señora Xie. Tivo catro irmáns -Xu Huizu, Xu Tianfu, Xu Yingxu e Xu Zengshou- e dúas irmás máis pequenas: Zhu Gui, quen se desposou co príncipe Jian de Dai (13º fillo do emperador Hongwu), e Zhu Ying, quen se desposou co príncipe Hui dun (22º fillo do emperador Hongwu). O 17 de febreiro do ano 1376, casou con Zhu Dei, príncipe de Yan (4º fillo do emperador Hongwu). Despois de que Zhu Dei ascendese ó trono como emperador Yongle, o 17 de xullo de 1402, ela foi nomeada emperatriz en decembro dese mesmo ano.

Unha devota budista, Xu é a primeira persoa acreditada para transcribir un sutra budista sobre unha revelación durante un soño. A obra titúlase Da Ming Ren xiao Huang hou meng kan Fo Shuo dei yi xi yu dá gong de jing. Na súa introdución ó sutra, a emperatriz escribiu que unha noite despois de meditar e queimar incenso, Guanyin aparecéuselle coma nun soño, e levouna a un reino santo onde se lle revelou o sutra co obxectivo de salvala dun desastre. Despois de ler o sutra tres veces, foi capaz de memorizalo e lembralo perfectamente ó espertar e escribilo. O sutra está influído pola filosofía tradicional mahayana e contén mantras típicos dos budistas tibetanos.[1]

Notas

  1. "Ming Budismo" El Cambridge Historia de China v.8. pp 913-915