Ido-ngî
Ido-ngî he yung Esperanto vi kî-chhú, chṳ̂m-tui khì khiet-tiám kói-liòng ke yit-chak Ngìn-chho ngî-ngièn, yî 1900 ngièn-thoi fat-chán chhut-lòi, chṳ-kîm yok lióng-chhiên to ńg-chhiên kiên-sùi-chá, chú-yeu sṳ́-yung ngìn-khiéu fûn-phu chhai Êu-chû.
Li̍t-sṳ́
Lui-phe̍t
Thi-lî fûn-phu
Fông-ngièn
Ngî-yîm
Sṳ-mû
Vùn-fap
Ido-ngî ke Séu-vòng-chṳ́
Thi-sṳ̍p-chhit chông (CHAPITRO XVII)
- Bona nokto ! –dicis la surprizata princeto.
- Bona nokto ! –dicis la serpento.
- Adsur qua planeto me falis ? –questionis la princeto.
- Adsur Tero, sur Afrika. –respondis la serpento.
- Ha !... Kad esas nulu sur Tero ?
- To esas la dezerto, e nulu esas sur la dezerti. Tero esas tre granda –dicis la serpento.
- La princeto sideskis sur stono e levis lua okuli a la cielo.
- Me questionas a me –lu dicis- ka la steli intence brilas por ke uladie singlu povez trovar sua stelo. Videz mea planeto, olu esas exakte super ni... ma tre fore !
- Olu esas bela planeto –dicis la serpento-. Por quo vu venis adhike ?
- Esas chagreneto inter floro e me –dicis la princeto.
- Ha ! –dicis la serpento.
- E la du permanis silence.
- Ube esas la personi ? –klamis fine la princeto-. Onu esas kelke sola sur la dezerto...
- Inter la personi onu anke esas sola –dicis la serpento.
- La princeto regardis la serpento longatempe.
- Vu esas stranja animalo ! –dicis la princeto-. Vu esas tam tenua kam fingro...
- Yes, ma me esas plu potenta kam fingro di rejo –dicis la serpento.
- La princeto ridetis.
- Me ne kredas ke vu esas tre potenta, mem vu ne havas pedi... nek vu povas voyajar...
- Me povas transportar vu plu fore kam navo -dicis la serpento.
- Ed olu spulis la maleolo di la princeto, same kam ora braceleto.
- Ta quan me tushas retroiras a la tero deube lu venis. Ma vu esas pura e vu venas de stelo...
- La princeto nulon respondis.
- Me kompatas vu, qua esas tante sola sur ta harda granita Tero. Me povas helpar vu se vu sentas nostalgio a vua planeto. Me povas...
- Ho ! –dicis la princeto-. Me bone komprenis, ma pro quo vu sempre parolas enigmatoze ?
- Me solvas omna enigmati –dicis la serpento.
- E la du permanis silence.
Chu-sṳt
Chhâm-siòng
Ngoi-phu Lièn-kiet
