Naha husowka

Naha husowka
Naha husowka (Arabis glabra)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy II
rjad: (Brassicales)
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae)
ród: Husowka[1][2] (Arabis)
družina: Naha husowka
wědomostne mjeno
Arabis glabra
(L.) Bernh.
Projektowa strona Wikipedija:Projekt za botaniku
Wobdźěłać
p • d • w

Naha husowka (Arabis glabra) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae). Dalše serbske mjeno je wěžowka.

Wopis

Naha husowka je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 60 hač do 120 cm.

Stołpiki su zrunane a husto łopjenowane.

Łopjena

Spódnje łopjena su kosmate a zahe wjadnu. Stołpikowe łopjena kłokojće stołpik wobpřimuja. Wone su cyłokromne, módrozelenje zwobručowane a nahe.

Kćenja

Kćěje wot meje hač do julija. Kćenja docpěwa wulkosć wot 3 hač 7 (8) mm a steja w nakónčnych, hustych, wjace hač 40 cm dołhich kićach. Krónowe łopješka su nažołć abo nazeleń běłe.

Płody

Truki su štyrihranite a docpěwaja dołhosć wot 5 hač do 7,5 cm.

Stejnišćo

Rosće na kerčinowych kromach, na lěsnych kromach, na pućowych kromach, na skłoninach a na hólnišćach a w swětłych dubowych lěsach.

Rozšěrjenje

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje

Systematika

Turritis glabra bu w lěće 1753 wot Carl von Linné w Species Plantarum, 2, 666 wozjewjena. Synonymy za Turritis glabra L. su: Arabis glabra (L.) Bernh., A. perfoliata Lam., A. pseudoturritis Boissier & Heldreich, Turritis glabra var. lilacina O.E.Schulz, T. pseudoturritis (Boissier & Heldreich) Velenovsky.

Nóžki

  1. ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 158.
  2. ↑ W internetowym słowniku: Gänsekresse

Žórła

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 26 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 116 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)