(870) Մանտո


Մանտո
(1917 BX)
Manto
Հիմնական տվյալներ
Հայտնաբերել էՄաքս Վոլֆ,
12 մայիս 1917 թ.
Ժամանակավոր համար1917 BX[1], 1935 NB[2], 1935 QV[2], 1953 UE1[2], A907 TF[2], A914 UC[2] և A917 JC[2]
Պատկանում է խմբինաստերոիդների գոտի[2]
JPL Small-Body Database20000870
Բացարձակ մեծություն (H)13,1
Հեռավորությունը Արեգակից2,321714 ա. մ.
Ուղեծրային տվյալներ
Պերիհելին1,7062 ա. մ.
Ապոհելին2,9372 ա. մ.
Մեծ կիսաառանցք2,321714 ա. մ.[3]
Էքսցենտրիսիտետ0,2651161
Սիդերիկ պարբերություն1292,15 օր (3,54 տարի)
Միջին շարժում0,278606 աստիճան/օր
Թեքվածություն6,2° (Խավարածրի նկատմամբ)
Ծագման անկյան երկայնություն120,85°
Պերիկենտրոնի արգումենտ196,48°
Միջին անոմալիա284,46
Ֆիզիկական հատկանիշներ
Պտույտի պարբերություն24 ժ
Սպեկտրալ դասԱստերոիդների դաս S[2]

 870 Manto Վիքիպահեստում

(870) Մանտո (անգլ.՝ Manto), աստերոիդ աստերոիդների հիմնական գոտում։ Հայտնաբերվել է 1917 թվականի մայիսի 12-ին Մաքս Վոլֆի կողմից Հայդելբերգում[3]։

Միջին հեռավորությունը Արեգակից կազմում է 2,321714 ա. մ., առավելագույնը մոտենում է 1,7062 ա. մ. հեռավորության վրա և հեռանում 2,9372 ա. մ.[3]։ Արեգակի շուրջ մեկ ամբողջական պտույտ է կատարում 1292,15 երկրային օրվա ընթացքում, իր ուղեծրով շարժվելով միջինում 0,278606 աստիճան/օր արագությամբ։ Աստերոիդի ուղեծրի և խավարածրի հարթությունները իրար հետ կազմում են 6,2° անկյուն։

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ