Ադիլաբադ, քաղաք[2][3]ՀնդկաստանիԹելանգանա նահանգում, որի կազմի մեջ մտնող շրջաններից մեկի վարչական կենտրոնն է[4]։ Հռչակվել է որպես բամբակի մշակության կենտրոն, ստացել «Սպիտակ ոսկու քաղաք» մականունը։ Կոչվում է նաև «Հարավային Հնդկաստանի դարպաս»։ Ընկած է նահանգի մայրաքաղաք Հայդարաբադից 304 կիլոմետր դեպի հյուսիս, ծովի մակերևույթից 264 մետր միջին բարձրության վրա։ Զբաղեցնում է 35,5 քառակուսի կիլոմետր տարածք[5]։ Բնակչության թվաքանակը 2021 թվականի տվյալներով եղել է 139.383[4]: 2016 թվականին քաղաքը բաժանվել է չորս շրջանի՝ Ադիլաբադ, Նիրմալ, Ասիֆաբադ, Մանչերիալ[6]։ Առավել տարածված խոսակցական լեզուն տելուգուն է[7]։ Գործածվում են նաև մահարաթի, հինդի, ուրդու, գոնդի լեզուները[7]։
Բնակավայրն իր անունն ստացել է Բիջապուրի սուլթան Մուհամմադ Յուսուֆ Ադիլ շահի (1450–1510 թթ.) պատվին[8]։
Քաղաքի ու նրա մերձակայքի տեսարժան վայրերից են Կունթալա և Պոչարա ջրվեժները։