Անջար
Բնակավայր | ||
---|---|---|
Անջար | ||
արաբ․՝ عنجر | ||
Երկիր | Լիբանան | |
Համայնք | Զահլեի շրջան | |
Առաջին հիշատակում | 8-րդ դար | |
Մակերես | 20 կմ² | |
ԲԾՄ | 950 մետր | |
Բնակչություն | 2400 մարդ | |
Պաշտոնական կայք | mousaleranjar.com | |
| ||
ՅՈւՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգություն , օբյեկտ № 293 ռուս.. • անգլ.. • ֆր. |
Անջար (արաբերեն՝ عنجر), քաղաք Լիբանանում, տեղակայված է Բեյրութից շուրջ 50 կմ հեռավորության վրա՝ Բեքաա հովտում։ Հայտնի է նաև որպես Հաուշ Մուսա (արաբերեն՝ حوش موسى)։ Բնակչությունը՝ 2400 մարդ, հիմնականում հայեր։ Քաղաքի մակերեսը մոտ 15,5 կմ²[1]։
Պատմություն
Անջարը հիմնադրվել է 1939 թվականին Մուսալեռան հայկական գյուղերը թողած հայերի կողմից։ Քաղաքը ներկայումս բաժանվում է 6 թաղամասի՝ ըստ Մուսալեռան 6 հայկական գյուղերի անունների՝ Կեբուսիկ, Յողուն-Օլուկ, Բիթիաս, Վաքըֆ, Խըդըրբեյ, Հաջ Հաբիբի։ Մուսա լեռան ավելի քան 6 հազարանոց հայ համայնքը, Ալեքսանդրետի սանջակի՝ Սիրիայից անջատվելուց և Թուրքիային կցվելուց հետո, ֆրանսիական մանդատային իշխանության հովանավորությամբ տեղափոխվել է Լիբանան և հիմնել Անջար բնակավայրը: Վերաբնակվածների շուրջ մեկ քառորդը Լիբանանում իր կեցության առաջին երկու տարիներին զոհ է գնացել մալարիայի համաճարակին՝ մինչև որ չորացվել են շրջանում գտնվող ճահիճները: 1946-48 թվականների հայրենադարձության օրերին շուրջ 548 ընտանիք ներգաղթել է Հայաստան, 468 ընտանիք՝ մնացել Անջարում:
Տնտեսություն
Բնակչության գլխավոր զբաղմունքը գյուղատնտեսությունն է, հատկապես՝ խնձորի արտահանումը, զարգացած է նաև արհեստաառևտրական բնագավառը:
Հասարակական կյանք
Գյուղապետն ու գյուղական խորհրդի բոլոր անդամները հայեր են: Կա 3 դպրոց և 3 եկեղեցի: Հայ առաքելական համայնքին են պատկանում սուրբ Պողոս եկեղեցին (հիմնվել է 1959 թվականին) և ազգային Հառաջ-Գալուստ Կյուլպենկյան երկրորդական վարժարանը (1940 թվականից, 2001-02 ուսումնական տարում ունեցել է 219 աշակերտ):
Առաջին հայ կաթոլիկ մատուռը հիմնվել է 1939 թվականին, ներկայումս գործող սուրբ Աստվածածին եկեղեցին՝ 1953 թվականին: Անարատ հղության հայ կաթոլիկ քույրերի միջնակարգ երկսեռ վարժարանը հիմնվել է 1941-1942 թվականներին (2001-02 ուսումնական տարում ունեցել է 95 աշակերտ): 1970-90-ական թվականներին գործել է նաև Աղաճանյան սանուց տունը (որբանոց):
Անջարի հայ ավետարանական եկեղեցին հիմնվել է 1939 թվականին. եկեղեցուն կից գործում են տիկնանց միություն, մանուկների համար կիրակնօրյա վարժարան, քրիստոնեական «Ջանից» երիտասարդական և պատանեկան ընկերակցությունները: 1939 թվականից գործում է հայ ավետարանական միջնակարգ վարժարանը (2001-02 ուսումնական տարում ունեցել է 311 աշակերտ), որը 1949 թվականից ֆինանսավորում է գերմանական «Հիլֆսբունդ» միսիոներական ընկերությունը:
Անջարում գործում են ՀՀԴ կուսակցության «Կարմիր լեռ» կոմիտեն, ՀՀԴ Լիբանանի երիտասարդական միության (ԼԵՄ) «Շավարշ Միսաքյան», Համազգային մշակութային միության «Պարույր Սևակ» (1971-ից), Լիբանանահայ օգնության խաչի (ԼՕԽ) «Ախթամար» (1943 թվականից) և ՀՄԸՄ (1940 թվականից) մասնաճյուղերը, ինչպես նաև ԼՕԽ-ի, Հովարդ Կարագյոզյան հաստատության (1941 թվականից) և «Հիլֆսբունգ»-ի (1947 թվականից) դարմանատները:
Քույր քաղաքներ
- Կովսական, Արցախի Հանրապետություն (2018 թվականից)
Պատկերասրահ
-
Այվազյան հիմնադրություն
-
Հայկական Սուրբ Պողոս եկեղեցին Անջարում
-
Հայկական ավետարանական եկեղեցին Անջարում
-
Հայ կաթողիկե եկեղեցին Անջարում
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
|
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անջար» հոդվածին։ |
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 347)։ |