Գալինա Կալչենկո

Գալինա Կալչենկո
Ծնվել է	փետրվարի 4, 1926(1926-02-04)[1]
Ծննդավայր	Բորզնա, Կոնոտոպսկի շրջան, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել է	մարտի 11, 1975(1975-03-11) (49 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Կրթություն	Գեղարվեստի և ճարտարապետության ազգային ակադեմիա (1953)
Ուսուցիչ	Կոնստանտին Ելևա, Միխայիլ Լիսենկո և Լև Մուրավին
Մասնագիտություն	քանդակագործ
Ամուսին	Պավել Սեմյոնովիչ Բիլաոնով
Ծնողներ	հայր՝ Նիկիֆոր Կալչենկո
Քաղաքական կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և մրցանակներ	և
Անդամություն	Ուկրաինայի նկարիչների ազգային միություն
Երեխաներ	Նիկիտա Պավլովիչ Կալչենկո
Halyna Kalchenko Վիքիպահեստում

Գալինա Նիկիֆորովնա Կալչենկո (ուկրաիներեն՝ Галина Никифорівна Кальченко, փետրվարի 4, 1926(1926-02-04)^[1], Բորզնա, Կոնոտոպսկի շրջան, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - մարտի 11, 1975(1975-03-11), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի խորհրդային քանդակագործ։ Ուկրաինական ԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ (1967)։

Նա ծնվել է 1926 թվականի փետրվարի 4-ին Բորզնայում (այժմ՝ Չեռնիգովի մարզ, Ուկրաինա)^[2]։ 1953 թվականին ավարտել է Կիևի արվեստի ինստիտուտը (այժմ՝ Կերպարվեստի և ճարտարապետության ազգային ակադեմիա)։ Եղել է Միխայիլ Լիսենկոյի ուսանողուհին։ Այնուհետև 1958 թվականին ընդունվել է նույն ինստիտուտի ասպիրանտուրան։ Եղել է Ուկրաինայի նկարիչների միության Կիևի կազմակերպության երկարամյա ղեկավարը։

Ուկրաինական ԽՍՀ Նախարարների խորհրդի նախագահ Նիկիֆոր Կալչենկոյի դուստրն է։

Մահացել է 1975 թվականի մարտի 11-ին։ Թաղվել է Կիևի Բայկովո գերեզմանատանը։

Գալինա Կալչենկոն հեղինակ է մի շարք հուշարձանների և հուշահամալիրների, այդ թվում՝

• Հուշահամալիր Փառքի բլուր Չերկասի քաղաքում (1977, համահեղինակությամբ),
• Հուշարձաններ՝
  • Վանդա Վասիլևսկայայի հուշարձանը Կիևում (1966),
  • Վասիլի Պորիկինի հուշարձանը Էլեն-Լետարում, Ֆրանսիա (1967, համահեղինակությամբ),
  • Վլադիմիր Լենինի հուշարձանները Իվանո-Ֆրանկովսկում և Կամենեց-Պոդոլսկում (Օքսանա Սուպրունի համահեղինակությամբ) (ապամոնտաժված),
  • Սեմյոն Գուլակ-Արտեմովսկու հուշարձանը Չերկասիի մարզի Գորոդիշչե քաղաքում (1971),
  • Մարիա Զանկովեցկայայի հուշարձանը (Կիև, 1973),
  • Լեսյա Ուկրաինկայի հուշարձանը Յալթայում (քանդակագործ՝ Գալինա Կալչենկո, ճարտարապետ՝ Անատոլի Իգնաշչենկո) Տարածաշրջանային նշանակության Ռուսաստանի Դաշնության ժողովուրդների մշակութային ժառանգության օբյեկտ։ Գրանցման № 911710906400005^[3],
  • Լեսյա Ուկրաինկայի հուշարձանը Կիևում (1973),
  • Իվան Կոտլյարևսկու հուշարձանը (1975) Կիևում^[4],
  • Միխայիլ Յանգելի հուշարձանը իր հայրենիքում Իրկուտսկի մարզի Ժելեզնոգորսկ-Իլիմսկի քաղաքում
  • Ալեքսանդր Բոյչենկոյի հուշարձան,
  • Գրիգորի Կոսինկու հուշարձանը (1979) իր հայրենիքում՝ Կիևի մարզի Շչերբանովկա գյուղում,
  • Միխայիլ Կիրպոնոսի հուշարձանը (Կիև) և այլն,
  • Տարաս Շևչենկոյի, Գալինա Բուրկացկայայի, Տատյանա Յաբլոնսկայայի, Լեսյա Ուկրաինկայի, Օլգա Կոբիլյանսկայայի, Մարկո Վովչոկի, Լև Ռևուցկու, Նիկոլայ Լեոնտովիչի, Վ. Վասիլևսկայայի, Իվան Կավալերիձեի, Գեորգի Մայբորոդայի, Վիկտոր Կոսենկոյի, Պլատոն Վորոնկոյի և մյուսների հուշատախտակներն ու քանդակագործական դիմանկարները։
• Քանդակագործական կոմպոզիցիաներ՝
  • «Ընկերուհիներ» (1953),
  • «Հարցաքննությունից հետո» (1957)։

Բացի այդ, Գալինա Կալչենկոն եղել է բազմաթիվ հուշամեդալների հեղինակ, որոնք հատվել են ԽՍՀՄ դրամահատարաններում նվիրված հայտնի հայրենակիցների հոբելյաններին (Լեսյա Ուկրաինկա, Վասիլի Ստեֆանիկ, Գրիգորի Սկովորոդա, Պյոտր Գուլակ-Արտեմովսկի և այլք)։

• «Պատվո նշան» շքանշան (24.11.1960),
• Ուկրաինական ԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1964),
• Ուկրաինայի կոմերիտմիության Ն.Ա.Օստրովսկու անվան մրցանակ (1970),
• Ուկրաինայի Տարաս Շևչենկոյի անվան ազգային մրցանակ (1974)՝ Կիևում Լեսյա Ուկրաինկայի հուշարձանի համար։

• Кальченко Галина Никифорівна // Український радянський енциклопедичний словник : [у 3 т.] / гол. ред. М. П. Бажан. — 1-ше вид. — К. : Голов. ред. УРЕ АН УРСР, 1966—1968.;
• Верба І. І. Галина Кальченко. — К., 1969;
• Кальченко Галина Никифорівна: альбом репродукцій. — К., 1969;
• Кальченко Галина Никифорівна // Українські радянські художники. Довідник. — Київ : Мистецтво, 1972. — С. 185—186.;
• Кальченко Галина Никифорівна // Словник художників України / за ред. М. П. Бажана (відп. ред.) та ін. — К. : Головна редакція Української Радянської Енциклопедії, 1973. — С. 96.
• Кальченко Галина Никифорівна // Українська радянська енциклопедія: у 12 т. / гол. ред. М. П. Бажан ; редкол.: О. К. Антонов та ін. — 2-ге вид. — К. : Головна редакція УРЕ, 1974–1985.;
• Кальченко Галина Никифорівна // Шевченківський словник. Том 1 / Інститут літератури імені Т. Г. Шевченка Академії Наук УРСР. — Київ : Головна редакція УРЕ, 1976., сторінка 272;
• Народний художник Української РСР Галина Кальченко: каталог. — К., 1976.
• Авраменко А. Этюд о скульпторе // Радуга. — 1977. — № 3 (рос.);
• Яценко В. Немеркнучий талант // Образотворче мистецтво. — 1977. — № 6.
• Кальченко Галина Никифорівна // Митці України : Енциклопедичний довідник / упоряд. : М. Г. Лабінський, В. С. Мурза ; за ред. А. В. Кудрицького. — К. : «Українська енциклопедія» ім. М. П. Бажана, 1992. — С. 285. — ISBN 5-88500-042-5. [Архівовано з першоджерела 12 вересня 2022.];
• Жадько В. О. Український некрополь: іст. наук. довід. — К. : СПД Жадько В. О., 2005. — С. 190. — ISBN 966-8567-01-3.;
• Жадько В. О. Некрополь на Байковій горі: літ.-публіц. вид. — К. : Фенікс, 2008. — С. 107, 268. — ISBN 978-966-8567-13-1.;
• Бондарчук П. М. Кальченко Галина Никифорівна // Енциклопедія історії України : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К. : Наукова думка, 2007. — Т. 4 : Ка — Ком. — С. 45. — 528 с. : іл. — ISBN 978-966-00-0692-8.;
• Видатний майстер скульптурного портрета. До 90-річчя від дня народження Г. Кальченко (1926—1975) // Дати і події, [Архівовано 30 квітня 2016 у Wayback Machine.] 2016, перше півріччя: календар знамен. дат № 1 (7) / Нац. парлам. б-ка України. — Київ, 2016. — С.41-44;
• Лисенко Л. О. Кальченко Галина Никифорівна // Енциклопедія сучасної України / ред. кол.: І. М. Дзюба [та ін.] ; НАН України, НТШ. — К. : Інститут енциклопедичних досліджень НАН України, 2012. — Т. 12 : Кал — Киї. — 711 с. — ISBN 978-966-02-6472-4.

Վանդա Վասիլևսկայայի հուշարձանը	Իվան Նեչույու-Լևիցկիի հուշարձանը	Նիկոլայ Լեոնտովիչի հուշարձանը