Դմիտրի Միրիմանով

Դմիտրի Միրիմանով; ռուս.՝ Дмитрий Семёнович Мириманов
Ծնվել է	սեպտեմբերի 13 (25), 1861; Պերեսլավլ Զալեսկի, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	հունվարի 5, 1945 (83 տարեկան); Ժնև, Շվեյցարիա
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և Շվեյցարիա
Մասնագիտություն	մաթեմատիկոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)	Լոզանի համալսարան, Ժնևի համալսարան և Ֆրիբուրգի համալսարան
Տիրապետում է լեզուներին	ֆրանսերեն և ռուսերեն
Եղել է գիտական ղեկավար	Սոֆի Պիկար
Հայտնի աշակերտներ	Georges de Rham?
Պարգևներ	doctor honoris causa from the University of Lyon?
Երեխա(ներ)	André Mirimanoff?
	Dmitry Mirimanoff Վիքիպահեստում

Դմիտրի Միրիմանով (ռուս.՝ Дми́трий Семёнович Мирима́нов. սեպտեմբերի 13 (25), 1861, Պերեսլավլ Զալեսկի, Ռուսական կայսրություն - հունվարի 5, 1945(1945-01-05), Ժնև, Շվեյցարիա), հայկական ծագումով շվեյցարացի մաթեմատիկոս։ 1900 թվականին դարձել է մաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր։ Դասախոսել է Ժնևի և Լոզանի համալսարաններում։ Նշանակալի ավանդ է ներդրել հատկապես աքսիոմատիկ բազմությունների և թվերի բազմությունների տեսություններում՝ մասնավորապես կապված Ֆերմայի վերջին թեորեմի հետ^[3], ինչի առնչությամբ Միրիմանովը Առաջին համաշխարհային պատերազմի նախօրյակին նամակագրություն է ունեցել Ալբերտ Այնշտայնի հետ^[4]։ Շրջանառության մեջ է դրել ինքնապատկան բազմություն եզրույթը։

Կենսագրություն

19 տարեկանում Դմիտրի Միրիմանովը իր ծննդավայրից՝ Ռուսաստանի Պերեսլավլ Զալեսկի քաղաքից ուսանելու նպատակով մեկնել է ֆրանսիական Մոնպելիե, ապա՝ Փարիզ, որտեղ աշակերտել է Ժան-Կլոդ Բուկեին, Էմիլ Պիկարին, Պոլ Ապելին, Շառլ Էրմիտին, Անրի Պուանկարեին^[5]։ Այնուհետև նա մեկնել է Ժնև, ստացել է շվեյցարական քաղաքացիություն, 1900 թվականին էլ՝ գիտությունների դոկտորի աստիճան։ 1901 թվականից մինչև 1936 թվականը դասավանդել է Ժնևի համալսարանում 1901-1936 թվականներին, որտեղ նրան շնորհվել է պրոֆեսորի կոչում։ Միրիմանովը որոշ ժամանակ դասախոսել է նաև Լոզանի և Ֆրիբուրգի համալսարաններում։

1897 թվականին դարձել է Մոսկվայի մաթեմատիկական ընկերության անդամ^[6] Նա պատվավոր դոկտորի կոչում է ստացել Լոզանի (1937) և Լիոնի (1941) համալսարաններից։ Ֆունդավորված դասերի մաթեմատիկական պարադոքսը կոչվել է Միրիմանովի անունով։

2008 թվականին հրատարակած հոդվածներից մեկում Մարկ Ռենոն ցույց է տվել, որ Բերտրանի թեորեմի լուծման համար կիրառվող արտացոլման մեթոդի հեղինակը ոչ թե Դեզիրե Անդրեն է, ինչպես սխալմամբ համարվել է երկար ժամանակ, այլ՝ Դմիտրի Միրիմանովը^[7]։

Երկեր

D. Mirimanoff, "Sur la Congruence (r^p−1 − 1):p ≡ q_r," Journal für die reine und angewandte Mathematik 115 (1895), pp. 295–300 [1]. Some corrections are given in the 1937 paper below.
D. Mirimanoff, "Sur le dernier théorème de Fermat et le Critérium de M. A. Wieferich," L'Enseignement Mathématique 11 (1909), pp. 455–459 [2] Արխիվացված 2012-02-14 Wayback Machine.
D. Mirimanoff, "Sur le dernier théorème de Fermat," Comptes rendus hebdomadaires des séances de l'Académie des Sciences 150 (1910), pp. 204–206; a revised and expanded version of this paper appeared under the same title in Journal für die reine und angewandte Mathematik 139 (1911), pp. 309–324 [3].
D. Mirimanoff, "Sur les nombres de Bernoulli," L'Enseignement Mathématique 36 (1937), pp. 228–235 [4] Արխիվացված 2012-02-14 Wayback Machine.
Mirimanoff, D. (1917). Les antinomies de Russell et de Burali-Forti et le problème fondamental de la théorie des ensembles. Enseignement mathématique. Vol. 19, 37-53.

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.91.8173&rep=rep1&type=pdf#page=44
↑ https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5652739q/f20
↑ Voir les références de la bibliographie, en particulier Vandiver.
↑ Jean A. Mirimanoff. Private correspondence with Anton Lokhmotov. (2009)
↑ Note biographique de l'article de Georges de Rham, voir bibliographie.
↑ citar periódico|título= Состав Математического Общества|periódico= Математический Сборник|volume = 31|número= 1|ano= 1922|páginas= 1–3|url = http://mi.mathnet.ru/msb6920
↑ Renault, Marc (April 2008). «Lost (and Found) in Translation: André's Actual Method and Its Application to the Generalized Ballot Problem» (PDF). American Mathematical Monthly. 115 (4): 358–362. doi:10.1080/00029890.2008.11920537. JSTOR 27642480. S2CID 8126326.

Գրականություն

Vandiver Les travaux mathematiques de Dimitry Mirimanoff, L Enseignement Mathematique, Band 39, 1942–1950, mit Publikationsliste, doi:10.5169/seals-515802, S. 169–179

Արտաքին հղումներ

Френкель А., Бар-Хиллел И. Основания теории множеств / пер с англ. Ю. А. Гастева, под. ред. А. С. Есенина-Вольпина. — М.: Мир, 1966. — 366 с.
Публикации Д. С. Мириманова на сайте Zentralblatt MATH

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դմիտրի Միրիմանով» հոդվածին։

[_9d0dee407c9a5313-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.91.8173&rep=rep1&type=pdf#page=44

[_19de94d650632a27-2] ttps://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5652739q/f20

[3] Voir les références de la bibliographie, en particulier Vandiver.

[MirimanoffLokhmotov-4] Jean A. Mirimanoff. Private correspondence with Anton Lokhmotov. (2009)

[5] Note biographique de l'article de Georges de Rham, voir bibliographie.

[MathSoc-6] tar periódico|título= Состав Математического Общества|periódico= Математический Сборник|volume = 31|número= 1|ano= 1922|páginas= 1–3|url = http://mi.mathnet.ru/msb6920

[ReflectionPrinciple-7] Renault, Marc (April 2008). «Lost (and Found) in Translation: André's Actual Method and Its Application to the Generalized Ballot Problem» (PDF). American Mathematical Monthly. 115 (4): 358–362. doi:10.1080/00029890.2008.11920537. JSTOR 27642480. S2CID 8126326.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]