Խոզուկասնկեր

՞
Խոզուկասնկեր
Basidiomycota
Բազիդիոմիցետներ, բարձրակարգ սնկերի դաս
Գիտական դասակարգում
Թագավորություն Սնկեր
Բաժին Բազիդիոմիցետներ
Դաս Ասկոմիցետներ
Կարգ Boletales
Ցեղ Խոզուկասնկեր
Լատիներեն անվանում
Paxillaceae Lotsy, 1907
Paxillus Fr., 1835


Դասակարգումը
Վիքիցեղերում


Պատկերներ
Վիքիպահեստում




Խոզուկասնկեր (լատին․՝ Paxillacelae) , խոզուկասնկայինների ընտանիք։ Հայտնի է 4, Հայաստանում՝ 2 ցեղ։

Տարածվածություն

Առավել տարածված է բարակ խոզուկասունկը (P. involutus)։ Հանդիպում է ամենուր՝ տարբեր տիպի անտառներում, այգիներում, ծառերի բների մոտ կամ հողի վրա՝ ամռան ամիսներից մինչև ուշ աշուն (1200-2000// բարձր-ներում)։

Արտաքին տեսք

Գլխարկը (տրամագիծը՝ 5-15 սմ) թաղիքանման կամ թավշանման մակերեսով է, սկզբում՝ ուռուցիկ, հետո՝ տափակ, կենտրոնում՝ ձագարաձև գոգավորությամբ, դեղնագորշավուն։ Թիթեղները գորշ են, հաստ, իջնում են ոտիկի վրա, սեղմելուց հետո մգանում են։ Պտղամիսը փխրուն է, փափուկ, դեղնավուն։ Ոտիկը կենտրոնական է կամ կողքային, բարձր.՝ մինչև 9 սմ, ստորին մասը՝ նեղ, գորշ։ Թունավոր է։ Օդից և հողից կլանում է ծանր մետաղներ։

Տեսակներ

  • Austrogaster Singer, 1962
  • Gyrodon Opat., 1836
  • Hydnomerulius Jarosch & Besl, 2001
  • Paragyrodon (Singer) Singer, 1942
  • Paxillus Fr., 1835

Պատկերասրահ

Գրականություն

  • Вавриш П.О., Горовой Л.Ф. Грибы в лесу и на столе. — К.: «Урожай», 1993. — С. 77. — ISBN 5-337-00728-9
  • Грибы: Справочник. — М.: «Астрель», «АСТ», 2001. — С. 31. — ISBN 5-17-009961-4

Արտաքին հղումներ