Ձևավորվել է 15-րդ դարում, ծաղկում է ապրել 17-րդ դարի վերջում և 18-րդ դարի սկզբում («Նոր ձյորուրի»)։ Բաժանվում է պատմական (ձիդայմոնո) և կենցաղային (սևամոնո) տեսակների։ Ձյորուրին կազմված է արձակ և չափածո հաջորդական մասերից, որոնք կատարում է ասմունքողը՝ գիդայուն։ Ձյորուրիի առավել ճանաչված հեղինակ է Տակամացու Մոնձաեմոն։ Բեմադրվում է կաբուկի թատրոնի բեմում[1]։
Աղբյուրներ
↑Մելս Սանթոյան (2009). Գրականագիտական բառարան. Երևան: «Վան Արյան». էջ 148.
