Նիկոլայ Գրինկո

Նիկոլայ Գրինկո
Նիկոլայ Գրինկո
Ծննդյան թիվ՝	մայիսի 22, 1920
Ծննդավայր՝	Խերսոն, Խերսոնի նահանգ, Ուկրաինական ԽՍՀ
Վախճանի թիվ՝	ապրիլի 10, 1989 (68 տարեկան)
Վախճանի վայր՝	Կիև, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն՝	ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն՝	կինոդերասան և դերասան
Պարգևներ՝	; և
IMDb։	ID 0342458

Նիկոլայ Գրիգորևիչ Գրինկո կամ Միկոլա Հրիհորովիչ Հրինկո (ուկրաիներեն՝ Микола Григорович Гринько, ռուս.՝ Никола́й Григо́рьевич Гринько́, մայիսի 22, 1920(1920-05-22)^[1], Խերսոն, Խերսոնի նահանգ, Ուկրաինական ԽՍՀ - ապրիլի 10, 1989(1989-04-10)^[1], Կիև, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ուկրաինացի դերասան:

Կենսագրություն

Նիկոլայ Գրինկոն ծնվել է 1920 թվականի մայիսի 22-ին՝ Խերսոնում, այն ժամանակվա Ուկրաինական ԽՍՀ-ում (այժմ՝ Ուկրաինա)^[2]^[3]: Նա մահացել է 1989 թվականի ապրիլի 10-ին՝ Կիևում, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ (այժմ՝ Ուկրաինա)^[2]^[3]:

Նրա կինը՝ Այշե Ռաֆեթովնա Չուլակ-օղլին (ծնված 1932թ.), Ուկրաինական ԽՍՀ պետական ռադիոյի և հեռուստատեսության սիմֆոնիկ նվագախմբի, ինչպես նաև «Դնեպր» ջազ-սիմֆոնիկ համույթի ջութակահարն էր^[4]:

Կարիերա

1961 թվականին Նիկոլայ Գրինկոն անցավ կինոյի ասպարեզ: Սակայն իր «հարազատ» Դովժենկոյի անվան կինոստուդիայում նա չէր համարվում «հարազատ» դերասան, նա շատ քիչ էր նկարահանվում, և նրան չէին առաջարկում գլխավոր դերեր: Իվան Ֆրանկոյի «Գողացված երջանկություն» ստեղծագործության նրա սցենարը 6 տարի դրված էր ստուդիայի գրասենյակներում՝ դարակի մեջ:

Գրինկոն հայտնի է իր դերերով Անդրեյ Տարկովսկու ֆիլմերում, այդ թվում՝ «Իվանի մանկությունը», «Անդրեյ Ռուբլյով», «Սոլարիս», «Հայելի» և «Ստալկեր»^[5]^[6]:

Նա նաև նկարահանվել է 1981 թվականին նկարահանված «Թեհրան-43» ֆիլմում։

Ընտրված ֆիլմագրություն

«Խաղաղություն ներս եկողին» (1961) - Ամերիկացի վարորդ
«Իվանի մանկությունը»(1962) − Գրյազնով
«Մոռացված նախնիների ստվերները» (1965) − Վատագ
«Պատերազմ և խաղաղություն» (1966−1967, մասեր 1, 3)
«Անդրեյ Ռուբլյով» (1966) – Դանիիլ Չերնի
«Սյուժե ոչ մեծ պատմվածքի համար» (1969) - Անտոն Պավլովիչ Չեխով
«Վտանգավոր շրջագայություններ» (1969) – Անդրեյ Մաքսիմովիչ
«Սոլարիս» (1972) – Նիք Քելվին, Քրիս Քելվինի հայրը
«Սիրահարների սիրավեպ» (1974) – Փոխծովակալ
«Արկածները քաղաքում, որը գոյություն չունի» (1974) - Դոն Կիխոտ
«Հայելի» (1975) − Տպարանի տնօրեն
«Աֆոնյա» (1975) - Նրա հորեղբայրը
«Փայտփորիկի գլխուխը չի ցավում» (1975) - Մուխինի հայրը
«Բուրատինոյի արկածները» (1976, հեռուստաֆիլմ) - Պապա Կառլո
«Մեկ-երկու, զինվորները գալիս էին...» (1977) - գնդապետ, Կոնստանտինի հրամանատար
«Քսան օր առանց պատերազմի» (1977) - գնդապետ Ալեքսանդրով
«Պրահայի ազատագրում» (1977) - գեներալ Օմար Բրեդլի
«Ստալկեր» (1979) − Պրոֆեսոր
«Էլեկտրոնիկի արկածները» (1979, մինի-սերիալ) - պրոֆեսոր Գրոմով
«Թիկնապահը» (1979)
«Պետրոսի պատանեկությունը» (1980) - Նեկտարի
«Փառավոր գործերի սկզբում» (1980)
«Թեհրան-43» (1981) - Գերմոլին
«Եղիր իմ ամուսինը» (1981) − Հանգստացող, թատերասերի ամուսին

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
↑ ^2,0 ^2,1 Страница Н. Г. Гринько Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine
↑ ^3,0 ^3,1 IMDb
↑ Интервью Айше Чулак-оглы
↑ «Как играть гения». day.kyiv.ua (ռուսերեն). Վերցված է 2023-12-26-ին.
↑ Peter Rollberg (2009). Historical Dictionary of Russian and Soviet Cinema. US: Rowman & Littlefield. էջեր 272–273. ISBN 978-0-8108-6072-8.

Արտաքին հղումներ

Նիկոլայ Գրինկո Internet Movie Database կայքում

[_0378aaa37ecd98fe-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.

[dob-2] 2,0 ^2,1 Страница Н. Г. Гринько Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine

[imdb-3] 3,0 ^3,1 IMDb

[4] Интервью Айше Чулак-оглы

[Как_играть_гения-5] «Как играть гения». day.kyiv.ua (ռուսերեն). Վերցված է 2023-12-26-ին.

[6] Peter Rollberg (2009). Historical Dictionary of Russian and Soviet Cinema. US: Rowman & Littlefield. էջեր 272–273. ISBN 978-0-8108-6072-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]