Չժաոջունի դամբարան

Չժաոջունի դամբարան
Տեսակդամբարան
Բարձրություն33 մետր
Երկիր Չինաստան
ԲնակավայրYuquan District?
ՈճՀան դինաստիա
 Zhaojun Tomb Վիքիպահեստում

Չժաոջունի դամբարան (նաև Վան Չժաոջունի դամբարան,ճապ.՝ 昭君墓), մարդու ձեռքով ստեղծված հողային բլուր է Չինաստանի Հոհhոտ քաղաքից (Ներքին Մոնղոլիա) 9 կմ հարավ[1]: Բլուրը նվիրված է Հան կայսր Յուան Դիի հարճուհու՝ գեղեցկուհի Վան Չժաոջունի հիշատակին, ով դարձել է Սյոնգնու Շանյու Հուհանյեի կինը։

Վան Չժաոջուն

Վան Չժաոջունը, բնիկ Ջիգուի շրջանից, որը համարվում է «Չինաստանի չորս գեղեցկուհիներից» մեկը, ապրել է Հան դինաստիայի օրոք[2]: Կայսր Յուան Դիի օրոք նա հայտնվել է կայսերական հարեմում։

Նոր կին ընտրելիս կայսրն ինքը չնայեց հարճերին, այլ հրամայեց նկարել հարեմի բոլոր բնակիչների դիմանկարները և ցույց տալ իրեն։ Հարեմի հարճերը, որպես կանոն, կայսեր կանանցից մեկը դառնալու համար կաշառք էին տալիս պալատական ​​նկարչին, որպեսզի նա ավելի գեղեցիկ պատկերի նրանց։ Բայց Չժաոջունը, ի տարբերություն մյուս կայսերական հարճերի, լիովին վստահ լինելով իր որակներին, հպարտությունից ելնելով, հրաժարվեց կաշառք տալ նկարիչ Մաո Յանշուին[3][4][5]: Ի պատասխան՝ կաշառակեր նկարչուհին իր դիմանկարի վրա խալեր է նկարել, որոնց հետք չկար։ Կայսրը, նայելով դիմանկարին, հարճին շատ անճոռնի համարեց և երբեք չայցելեց նրան։ Արդյունքում Վան Չժաոջունը շատ այլ հարճերի հետ ձանձրանում էր պալատում, ինչպես թռչունը վանդակում, և հնարավորություն չուներ հանդիպել կայսրին[5]:

Ք.ա. 33 թվականին Սյոննուի հետ հաշտության կնքման ժամանակ։ Ե. Շանյու Հուհանյեն խնդրեց անձամբ կայսեր դստեր ձեռքը՝ որպես բարիդրացիական հարաբերությունների երաշխիք։ Նա, չցանկանալով իր դստերը ուղարկել քոչվորների հետ ամուսնության, հայտարարեց, որ հարճը, որը պատրաստ է ամուսնանալ «բարբարոսի» հետ, կստանա արքայադստեր կոչում։ Բոլոր կայսերական հարճերից միայն Վան Չժաոջունն է նման ցանկություն հայտնել։

Երբ կայսրին ցույց տվեցին Հուհանյեի ապագա կնոջ դիմանկարը, նա մի հայացք նետեց դրան և անմիջապես համաձայնվեց։ Կայսրը դառնորեն զղջաց իր որոշման համար՝ նախ տեսնելով նրա անզուգական գեղեցկությունը միայն Հուն դեսպանների ներկայությամբ, բայց վախենում էր փոխանակել նրան մեկ այլ հարճի հետ՝ առանց ահռելի քոչվորներին բարկացնելու վտանգի։ Քաղաքական առումով այս ամուսնությունը չափազանց շահավետ ստացվեց, և հարաբերությունները հոների հետ զգալիորեն բարելավվեցին։ Բայց կայսրը չափազանց զայրացած էր, որ կորցրել էր իր հարեմի ամենագեղեցիկ բնակչին, և կոռումպացված նկարիչ Մաո Յանշուն անմիջապես մահապատժի ենթարկվեց իր տիրոջը խաբելու համար:

Իր մնացած օրերը Սյոննուի շրջանում ապրելուց հետո Վան Չժաոջունը ծնեց Հուհանի երեխաներ, որոնք էլ ավելի ամրապնդեցին դաշինքը կայսրության հետ և նպաստեցին չինական մշակույթի տարածմանը Սյոննուի շրջանում[6]:Նրա պատմությունը պատմվում է դասական և ժամանակակից չինական գրականության մի շարք ստեղծագործություններում, ներառյալ Լի Բոյի քառատողերը, Մա Չժիյուանի «Կարապի երգը և մարգարեական երազանքը աշնանը Հան պալատում» դրամայում[7],Շան Սյաոյունի «Չժաոջունը գնում է չինական մեծ պատից այն կողմ» պիեսը[8],Գուան Հանքինգի և 20-րդ դարի հեղինակ Կաո Յուի Վանգ Չժաոջունի կորած պիեսը:

Դամբարան

33 մետր բարձրությամբ և 1,3 հեկտար ընդհանուր մակերեսով հողե բլուրը Դահե գետի ափին, Հոհհոտից 9 կմ հարավ, առաջին անգամ կապվել է Վանգ Չժաոջուն անվան հետ վերջին «Թոնգդիան» հանրագիտարանում։ 8-րդ դար։ Վան Չժաոկունի մահվան և թաղման իրական վայրը անհայտ է, և կառույցը ավելի շուտ որպես հուշարձան է գործում[6],ներկայումս Հոհհոթի ութ գլխավոր տեսարժան վայրերից մեկն է[9]:

Բլուրը գտնվում է տափաստանի մեջտեղում, որն ավելի է ընդգծում նրա հսկայական չափերը։ Թմբի ձևը հիշեցնում է Հան դինաստիայի կայսրերի և արիստոկրատների թաղումները, մի կողմում հարթակ և աստիճաններ են, իսկ երկրորդ հարթակում և վերևում՝ տաղավարներ։ Թմբի գագաթից տեսարան է բացվում դեպի հեռավոր բլուրների տափաստանն ու լեռնաշղթաները։

Zhaojun Tomb-ը հայտնի է նաև որպես «կանաչ գերեզման»: Հեռվից դիտելիս թմբը մուգ կանաչ է թվում, իսկ ժողովրդական լեգենդի համաձայն՝ սեպտեմբերին, երբ ցուրտ եղանակ է սկսվում, և տափաստանի խոտը դեղնում է, այն կանաչ է մնում Չժաոջուն գերեզմանի վրա։ Ժողովրդական մեկ այլ ասացվածք ասում է, որ թմբը փոխում է իր տեսքը օրը երեք անգամ՝ լուսադեմին, կեսօրին և մայրամուտին[9]:

Չինացի պատմաբան Ջիան Բոզանը գրել է. Չժաոջուն դամբարանային համալիրը ներկայումս ներառում է բրոնզե հուշարձան, որը պատկերում է Վան Չժաոջունին և նրա փեսային՝ ձիով կողք կողքի հեծած և ինչ-որ բանի մասին խոսելիս[10]:

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ «Ван Чжаоцзюнь - вторая из четырех великих красавиц древнего Китая-russian-东北网». Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-26-ին. Վերցված է 2017-07-23-ին. {cite web}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. ↑ 新干线郑州俄语培训学校——四大美女的传说俄语版_郑州新干线教育培训(չաշխատող հղում)
  3. ↑ baike.baidu.com. «王昭君». zhiyang2005. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-10-30-ին. Վերցված է 2017-07-22-ին. {cite web}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ «Ван Чжаоцзюнь: судьба родины важнее всего - Международное радио Китая». Արխիվացված է օրիգինալից 2020-08-02-ին. Վերցված է 2017-07-23-ին. {cite web}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. ↑ 5,0 5,1 «История одной из четырех великих красавиц древнего Китая — Российская газета». Արխիվացված է օրիգինալից 2017-02-27-ին. Վերցված է 2017-07-23-ին. {cite web}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. ↑ 6,0 6,1 «Ван Чжаоцзюнь». Международное радио Китая. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-01-06-ին.
  7. ↑ Л. Д. Позднеева (2006). «Литераторы эпохи монгольской династии Юань: Ма Чжиюань». Китайская поэзия эпохи Юань 1280—1368 годы. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-02-05-ին. Վերցված է 2013-01-22-ին.
  8. ↑ Сюй Чэнбэй. Классические спектакли // Пекинская опера. — С. 53—54. — (Духовная культура Китая). — ISBN 7-5085-0338-4
  9. ↑ 9,0 9,1 «Гробница Чжаоцзюнь». Китайский информационный Интернет-центр. 2002-06-26. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-02-05-ին. Վերցված է 2013-01-22-ին.
  10. ↑ «Zhaojun Tomb». Cultural China. Արխիվացված է օրիգինալից 2013-02-05-ին. Վերցված է 2013-01-22-ին.

Աղբյուրներ