Սեմալ
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Սեմալ | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Բիթլիսի վիլայեթ | |
| Գավառակ | Սասունի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Սենա գյուղ, Սեմոլ, Սիմա, Սիմալ | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 1000 մարդ (XX դարասկիզբ) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Տեղաբնականուն | սեմալցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| ||
Սեմալ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Բիթլիսի վիլայեթի Սասունի գավառակում։ Գտնվում էր Մուշ քաղաքից 20-22 կմ հարավ-արևմուտք, Անդոկ լեռան հյուսիսային կողմում, Սեմալ լեռան հյուսիսային կողմում։
Որոշ բաժանմամբ մտել է Գենջի գավառակում։
Ավանդապատում
Ըստ ավանդության գյուղը կառուցվել է Նոյ նահապետի թոռան՝ Սեմի, խփած վրանի տեղում։
Բնակչություն
XX դարի սկզբին ուներ 1000-ից ավելի հայ բնակիչ։ Բնակչության հիմնական զբաղմունքը խոշոր եղջերավոր անասնապահությունն ու հացահատիկի մշակությունն էր։
Պատմություն
1894 թ.-ին գյուղացիները դիմադրություն են ցույց տվել թուրք և քուրդ հերոսակներին, բայց վերջիններիս հաջողվել է մի տասնյակ տուն կողոպտել և ավերել։
1904 թ. ապրիլի 13-ին թուրք-քրդական ուժերը որոշում են գրավել Սեմալը և մտնել Գելիեգուզան։ Հայդուկները Անդրանիկի, Մուրադ Սեբաստացու և Հրայրի գլխավորությամբ քաջարի դիմադրություն են ցույց տալիս։ Մինչև երեկո տևած կռվում մահանում է Հրայրը։ Թշնամուն հաջողվում է Սեմալը գրավել, բայց հայդուկներին հաջողվում է ժողովրդին տեղափոխել Գալիեգուզան։
1915 թվականի Մեծ եղեռնի ժամանակ սեմալցիները հերոսական դիմադրություն ցույց տվեցին թուրքերին, սակայն հայերից քչերին հաջողվեց փրկվել։
Պատմամշակութային կառույցներ
Սեմալն ուներ հայկական եկեղեցի և վարժարան[1]։
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 4, էջ 567
Աղբյուրներ
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
| ||||||||||||||||||||||||||