Վիսագինաս

Վիսագինաս
լիտ.՝ Visaginas
ռուս.՝ Снечкус ռուս.՝ Висагинас
Դրոշ Զինանշան
Երկիր	Լիտվա
Նահանգ	Ուտենայի նահանգՈւտենայի նահանգ
Շրջան	Վիսագինասի շրջան
Համայնք	Visaginas Municipality?
Հիմնադրված է	1975 թ.
Առաջին հիշատակում	1975
Այլ անվանումներ	Սնեչկուս
Տվյալ կարգավիճակում	1994 թվականից
Մակերես	8,96 կմ²
ԲԾՄ	≈150 մ
Կլիմայի տեսակ	բարեխառն-մայրցամաքային
Բնակչություն	21359[1] մարդ (2012)
Ազգային կազմ	ռուսներ (56%), լիտվացիներ (16%), բելառուսներ (10%), լեհեր (9%), ուկրաինացիներ (1%)
Կրոնական կազմ	ուղղափառներ (40%), կաթոլիկներ (28 %), հնահավատներ (3%)
Ժամային գոտի	UTC+2, ամառը UTC+3
Հեռախոսային կոդ	(+370) 386[2]
Փոստային դասիչ	LT-31001, LT-31007[3]
Պաշտոնական կայք	visaginas.lt
Վիսագինաս Վիքիպահեստում

Վիսագինաս (լիտ.՝ Visaginas, մինչ 1992 թվականի սեպտեմբերի 22-ը՝ Սնեչկուս, մինչ 1994 թվականը եղել է գյուղ), քաղաք Լիտվայի հյուսիս-արևելքում՝ Ուտենայի նահանգում։ Ժամանակակից Լիտվայի միակ քաղաքն է, որտեղ գերակշռում են սլավոնացիները՝ ռուսներն ու ռուսալեզու անձինք։ 2003 թվականից քաղաքը հանդիսանում է Վիսագինի ինքնավարության վարչական կենտրոնը։

Քաղաքը տեղակայված է Լիտվայի սահմանին մոտ՝ Վիլնյուսից 152 կմ դեպի հյուսիս-արևելք^[4]։ Այն գտնվում է Ուտենայի նահանգի արևելքում՝ Վիսագինաս լճի ափին։ Տեղակայված է սոճիների անտառում։ Քաղաքի շրջակայքում շատ են լճերը։ Քաղաքը Լիտվայի ու Բելառուսի սահմանից հեռու է մոտ 10 կմ։

Քաղաքի կառուցումն սկսվել է 1975 թվականին։ Այն հիմնադրվել է որպես Իգնալինայի ատոմակայանին կից բնակավայր։ Օգոստոսի 10-ը հայտարարվել է Քաղաքի օր։

Մինչ 1992 թվականը քաղաքը կոչվել է Սնեչկուս (Sniečkus) ի պատիվ Անաստաս Սնեչկուսի, ով 1940—1974 թվականներին եղել է Լիտվայի Կոմունիստական կուսակցության առաջին քարտուղար։

Վիսագինասը հենց սկզբից կառուցվել է որպես ժամանակակից քաղաք. այնտեղ շատ են բազմահարկ շենքերը, լավ նախագծված են ճանապարհային հանգույցները, կոմունիկատիվ համակարգերը, հասարակական կազմակերպությունները՝ դպրոցները, բուժարանները, այգիները, մշակութային-վարչական շինությունները։ Քաղաքի ճարտարապետական նախագիծն ու կառույցների մեծ մասն ստեղծել է լենինգրադցի ճարտարապետ Յուրի Վասիլևիչ Վույման։

2009 թվականի դեկտեմբերի 31-ին ատոմակայանի աշխատանքը դադարեցվել է և այն փակվել է^[5]։ Սակայն նախագիծ կա Վիսագինասի շրջակայքոմ նոր ատոմակայան կառուցել Լիտվայի, Լատվիայի, Էստոնիայի ու ճապոնական Hitachi ընկերության համագործակցությամբ 2021 թվականին^[6]։

Վիսագինասում կան 15 փողոցներ, այդ թվում՝ Սեդուլինոս ծառուղին ու Տոյկոս մայրուղին, որն ունի 2,6 կմ երկարություն։ Բոլոր փողոցների երկարությունը կազմում է շուրջ 45 կմ։

1991 թվականին Վիսագինասում սկսել է գործել ուղղափառական Հովհաննես Մկրտչի ծննդյան եկեղեցին։

1998 թվականին կառուցվել է Սուրբ Պողոսի կաթոլիկական եկեղեցին։

2011 թվականի տվյալներով՝ նախորդ 10 տարիների ընթացքում քաղաքի բնակչությունը նվազել է 25%-ով^[7]։ Ըստ բնակչության խտության (1 քառակուսի կիլոմետրում 3723 բնակիչ)՝ 1998 թվականին Վիսագինասը Լիտվայում զբաղեցրել է երկրորդ տեղը։

Վիսագինաս Լիտվայի միակ քաղաքն է, որտեղ գերակշռում է ռուս ու ռուսալեզու բնակչությունը։ Քաղաքի բնակչության ազգային կազմն է.

• ռուսներ – 15491 (55,68 %)
• լիտվացիներ – 4419 (15,88 %)
• բելառուսներ – 2863 (10,29 %)
• լեհեր – 2541 (9,13 %)
• ուկրաինացիներ – 1583 (5,69 %)
• թաթարներ – 263 (0,95 %)
• այլ – 0,5 %

• Տղամարդիկ – 14.035 (47,49 %)
• Կանայք – 15.519 (52,51 %)

• բապտիստներ – 70 (լիտվացիներ, ռուսներ, ուկրաինացիներ, բելառուսներ)
• ուղղափառներ – 10 982 (40,42 %) (ռուսներ, ուկրաինացիներ, բելառուսներ)
• կաթոլիկներ – 7576 (27,88 %) (լիտվացիներ, լեհեր)
• հնահավատներ – 765 (2,82 %) (ռուսներ)
• մուսուլմաններ (հիմնականում թաթարներ) – 0,46 %, ինչը ամենաշատ է Լիտվայում

• Օբնինսկ (Ռուսաստան)
• Սլավուտիչ (Ուկրաինա)
• Զամբրուվ (Լեհաստան)
• Սմորգոն (Բելառուս)
• Պրեոբրաժենսկոե (Ռուսաստան)

• Վիսագինասի ինքանակառավարման պաշտոնական կայքը
• Վիսագինասի Արվեստի տան պաշտոնական կայքը

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիսագինաս» հոդվածին։

Թեմատիկ կայքեր GeoNames Բառարաններ և հանրագիտարաններ Մեծ կատալոնական