1957-1966 թվականներին եղել է ՀՍԲԿ ԿԿ անդամ։ 1945-1962 թվականներին՝ Բուդապեշտի Ազգային թատրոնի տնօրենը, 1962 թվականից՝ գլխավոր ռեժիսորը։ Մայորի գործունեությունը նպաստել է հունգարիայի առաջադիմական ռեալիստական թատերարվեստի ամրապնդմանը։ Մայորի ներկայացումներին բնորոշ է սոցիալական խոր վերլուծությունը։ Պրոպագանդել է Կ. Ստանիսլավսկու սիստեմը։ Լավագույն դերերից են՝ Իվան Վասիլևիչ (Բուլգակովի «Իվան Վասիլևիչ»), Լյուցիֆեր (Մադաչի «Մարդու ողբերգությունը»)։ Բեմադրել է Գորկու «Թշնամիներ» (1949), Մադաչի «Մարդու ողբերգությունը» (1955, 1960, 1964), Բրեխտի «Բարի մարղը Սեզուանից» (1972)։ 1941 թվականից նկարահանվում է կինոյում. 1947 թվականից Հունգարիայի թատերական և կինոարվեստի բարձրագույն դպրոցի պրոֆեսոր։ Արժանացել է Կոշուտի անվան մրցանակների (1948, 1955)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 204)։